42 Tracks
  • ---

    1. ਕਦ ਤੀਕਰ ਮੈਨੂੰ ਐ ਖ਼ੁਦਾ, ਭੁਲਾਈ ਰੱਖੇਂਗਾ?
    ਕਦ ਤੀਕਰ ਮੈਥੋਂ ਆਪਣਾ ਮੂੰਹ ਲੁਕਾਈ ਰੱਖੇਂਗਾ?

    2. ਕਦ ਤੀਕਰ ਜੀ ਵਿੱਚ ਸੋਚਾਂ ਮੈਂ? ਗ਼ਮ ਖਾਵਾਂ ਮੈਂ ਦਿਨ ਭਰ,
    ਕਦ ਤੀਕਰ ਵੈਰੀ ਰਹੇਗਾ, ਹੁਣ ਉੱਚਾ ਮੇਰੇ ਪਰ?

    3. ਯਾ ਰੱਬਾ ਮੇਰੀ ਸੁਣ ਦੁਆ, ਕਰ ਨਜ਼ਰ ਰਹਿਮਤ ਦੀ,
    ਨਾ ਮੌਤ ਦੇ ਵਿੱਚ ਸੌਂ ਜਾਵਾਂ ਮੈਂ, ਦੇ ਮੈਨੂੰ ਚਾਨਣ ਵੀ।

    4. ਨਾ ਦੁਸ਼ਮਣ ਆਖੇ ਖ਼ੁਸ਼ੀ ਨਾਲ, ‘‘ਮੈਂ ਫਤਹਿ ਪਾਈ ਹੈ,’’
    ਮੈ ਡਿੱਗ ਪਵਾਂ ਤੇ ਕਹੇ ਉਹ, ‘‘ਭਾਂਜ ਡਾਢੀ ਖਾਈ ਹੈ।’’

    5. ਪਰ ਤੇਰੀ ਰਹਿਮਤ ਉੱਤੇ ਹੈ ਆਸ ਮੇਰੀ, ਐ ਖ਼ੁਦਾ,
    ਤੇਰੀ ਨਜਾਤ ਤੋਂ ਮੇਰਾ ਦਿਲ ਖ਼ੁਸ਼ੀਆਂ ਮਨਾਵੇਗਾ।

    6. ਖ਼ੁਦਾਵੰਦ ਦੀ ਤਾਰੀਫ਼ ਦੇ ਵਿੱਚ ਗੀਤ ਗਾਵਾਂ ਦਿਲ ਦੇ ਨਾਲ,
    ਕਿ ਓਸ ਦੀ ਮਿਹਰਬਾਨੀ ਤੋਂ ਮੈਂ ਹੋਇਆ ਹਾਂ ਨਿਹਾਲ।

  • ---

    1. ਕੌਣ ਸਲਾਮਤ ਰਹੇਗਾ ਤੇਰੇ ਘਰ ਵਿੱਚ, ਐ ਖ਼ੁਦਾ?
    ਕੌਣ ਜੋ ਤੇਰੇ ਪਾਕ ਪਹਾੜ ਉੱਤੇ ਰਹੇਗਾ ਸਦਾ?

    2. ਸਿੱਧੀ ਚਾਲ ਜੋ ਚੱਲਦਾ ਏ ਉਹ ਰਾਸਤੀ ਨਾਲ ਕੰਮ ਕਰਦਾ,
    ਆਪਣੇ ਦਿਲ ਨਾਲ ਬੋਲਦਾ ਸੱਚ ਤੇ ਚੁਗਲੀ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ।

    3. ਆਪਣੇ ਹੱਕ ਹਮਸਾਏ ਨਾਲ ਉਹ ਕਰਦਾ ਨਾ ਬੁਰਿਆਈ,
    ਐਬਾਂ ਵਾਲੀ ਉਹਨਾਂ ’ਤੇ ਗੱਲ ਓਸ ਕਦੀ ਨਾ ਲਾਈ।

    4. ਜਿਹਦੇ ਅੱਗੇ ਬੁਰਾ ਆਦਮੀ ਹੈ ਨਿਕੰਮਾ ਬੰਦਾ,
    ਪਰ ਉਹ ਜਿਹੜਾ ਰੱਬ ਤੋਂ ਡਰਦਾ ਉਹਨੂੰ ਇੱਜ਼ਤ ਦੇਂਦਾ।

    5. ਆਪਣੀ ਸਹੁੰ ਤੋਂ ਕਦੀ ਨਾ ਮੁੜਦਾ ਭਾਵੇਂ ਘਾਟਾ ਖਾਵੇ,
    ਦੇਂਦਾ ਉਹ ਉਧਾਰ ਪਰ ਉਸ ’ਤੇ ਕਦੀ ਵਿਆਜ ਨਾ ਲਾਵੇ।

    6. ਨੇਕਾਂ ਦੇ ਸਤਾਵਣ ਲਈ ਵੱਢੀ ਕਦੀ ਨਾ ਲੈਂਦਾ,
    ਜਿਹੜਾ ਕੰਮ ਅਜਿਹੇ ਕਰਦਾ ਸਦਾ ਸਲਾਮਤ ਰਹਿੰਦਾ।

  • ---

    30. ਕਿਹੜਾ ਹੈ ਖ਼ੁਦਾ ਦੇ ਬਾਝੋਂ,
    ਦੂਜਾ ਕੋਈ ਪਾਲਣਹਾਰ?
    ਬਾਝ ਅਸਾਡੇ ਪਾਕ ਖ਼ੁਦਾ ਦੇ,
    ਕੌਣ ਚਟਾਨ ਹੈ ਪਾਇਦਾਰ?

    31. ਮੇਰੇ ਲੱਕ ਨੂੰ ਕੱਸ ਕੇ ਬੰਨ੍ਹਦਾ,
    ਖੂਬ ਮਜ਼ਬੂਤੀ ਨਾਲ ਖ਼ੁਦਾ,
    ਮੇਰੇ ਰਾਹ ਨੂੰ ਕਾਮਿਲ ਕਰਦਾ,
    ਕੁਦਰਤ ਉਹਦੀ ਹੈ ਸਦਾ।

    32. ਮੇਰੇ ਪੈਰਾਂ ਨੂੰ ਉਹ ਆਪੀਂ,
    ਹਿਰਨੀ ਵਾਂਗ ਬਣਾਉਂਦਾ ਹੈ,
    ਮੈਨੂੰ ਉੱਚੀਆਂ ਥਾਵਾਂ ਉੱਤੇ,
    ਉਹ ਖਲਾਰ ਬਿਠਾਉਂਦਾ ਹੈ।

    33. ਮੇਰੇ ਹੱਥਾਂ ਨੂੰ ਜੰਗ ਕਰਨਾ,
    ਆਪ ਸਿਖਾਉਂਦਾ ਹੈ ਖ਼ੁਦਾ,
    ਮੇਰੇ ਬਾਜੂ ਦਿੰਦੇ ਹਨ ਹੁਣ,
    ਪਿੱਤਲ ਦੀ ਕਮਾਨ ਝੁਕਾ।

    34. ਢਾਲ ਨਜਾਤ ਦੀ ਬਖ਼ਸ਼ਦਾ ਤੂੰ ਏ,
    ਮੈਨੂੰ ਆਪ ਸੰਭਾਲਦਾ ਹੈਂ,
    ਆਪਣੀ ਰਹਿਮਤ ਨਾਲ ਤੂੰ ਮੈਨੂੰ,
    ਉੱਚੇ ਥਾਂ ਬਿਠਾਉਂਦਾ ਹੈਂ।

    35. ਮੇਰੇ ਪੈਰ ਨੂੰ ਮੇਰੇ ਹੇਠਾਂ, ਬਖ਼ਸ਼ੇਂਗਾ ਕੁਸ਼ਾਦਗੀ,
    ਮੇਰੇ ਗਿੱਟਿਆਂ ਵਿੱਚ, ਖ਼ੁਦਾਇਆ,
    ਕਦੀ ਨਾ ਥਿੜਕਨ ਹੋਵੇਗੀ।

  • ---

    1. ਕਦੀ ਨਾ ਹੋਵੇਗੀ ਥੁੜ ਮੈਨੂੰ,
    ਰੱਬ ਜੋ ਮੇਰਾ ਅਯਾਲੀ ਹੈ,
    ਹਰੀ ਹਰੀ ਘਾਹ ’ਤੇ ਮੈਨੂੰ ਬਹਾਲੇ,
    ਉਹੋ ਮੇਰਾ ਪਾਲੀ ਹੈ।

    2. ਮਿੱਠਿਆਂ ਸੋਤਿਆਂ ਦੇ ਉੱਤੇ,
    ਮੈਨੂੰ ਆਪ ਲੈ ਜਾਵੇਗਾ,
    ਜਾਨ ਮੇਰੀ ਨੂੰ ਆਪ ਖ਼ੁਦਾਵੰਦ,
    ਮੁੜਕੇ ਫਿਰ ਜਿਵਾਵੇਗਾ।

    3. ਆਪਣੇ ਪਾਕ ਨਾਂ ਦੀ ਖ਼ਾਤਿਰ,
    ਮੈਨੂੰ ਆਪ ਛੁਡਾਵੇਗਾ,
    ਸੱਚੀਆਂ ਰਾਹਾਂ ਦੇ ਉਹ ਉੱਤੇ,
    ਮੈਨੂੰ ਆਪ ਚਲਾਵੇਗਾ।

    4. ਮੌਤ ਦੇ ਸਾਏ ਦਾ ਜੋ ਜੰਗਲ,
    ਜਦੋਂ ਮੈਂ ਉਸ ਵਿੱਚੋਂ ਜਾਵਾਂਗਾ,
    ਤਦ ਬਲਾਵਾਂ ਕੋਲੋਂ ਹਰਗਿਜ਼,
    ਜ਼ਰਾ ਖੌਫ਼ ਨਾ ਖਾਵਾਂਗਾ।

    5. ਕਿਉਂ ਜੋ ਤਦੋਂ, ਐ ਖ਼ੁਦਾਵੰਦ,
    ਹੋਵੇਂਗਾ ਤੂੰ ਮੇਰੇ ਨਾਲ,
    ਤੇਰੀ ਸੋਟੀ ਤੇਰੀ ਲਾਠੀ,
    ਮੈਨੂੰ ਲੈਣਗੀਆਂ ਸੰਭਾਲ।

    6. ਮੇਰੇ ਵੈਰੀਆਂ ਦੇ ਅੱਗੇ,
    ਮੇਰੇ ਵਾਸਤੇ, ਐ ਖ਼ੁਦਾ,
    ਦਸਤਰਖਵਾਂ ਵਿਛਾ ਕੇ ਤੂੰ ਏ,
    ਤੇਲ ਮੇਰੇ ’ਤੇ ਡੋਲ੍ਹੇਂਗਾ।

    7. ਮੇਰਾ ਪਿਆਲਾ ਭਰਿਆ ਹੋਇਆ,
    ਮਿਹਰ ਤੇ ਰਹਿਮਤ ਉਮਰ ਭਰ,
    ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਰਹਿਣਗੀਆਂ ਸਦਾ,
    ਮੈਂ ਰਹਾਂਗਾ ਰੱਬ ਦੇ ਘਰ।

  • ---

    1. ਕਰਾਂਗਾ ਤੇਰੀ ਵਡਿਆਈ, ਖ਼ੁਦਾਇਆ,
    ਕਿ ਤੂੰ ਏਂ ਆਪੀਂ ਹੀ ਮੈਨੂੰ ਵਧਾਇਆ।

    2. ਮੇਰੇ ਉੱਤੇ ਮੇਰੇ ਸਭ ਵੈਰੀਆਂ ਨੂੰ,
    ਨਹੀਂ ਖ਼ੁਸ਼ ਹੋਣ ਦਿੱਤਾ, ਯਾ ਰੱਬਾ, ਤੂੰ।

    3. ਜਦੋਂ ਨਾਂ ਤੇਰੇ ਦੀ ਦਿੱਤੀ ਦੁਹਾਈ,
    ਤਦੋਂ ਸਭ ਮਰਜ਼ ਮੇਰੀ ਤੂੰ ਹਟਾਈ।

    4. ਮੇਰੀ ਜਾਨ ਕਬਰ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਲੈ ਆਇਆ,
    ਟੋਏ ਵਿੱਚ ਪੈਣ ਤੋਂ ਮੈਨੂੰ ਬਚਾਇਆ।

    5. ਖ਼ੁਦਾ ਦੇ ਪਾਕ ਲੋਕੋ, ਮਿਲ ਕੇ ਗਾਓ,
    ਖ਼ੁਦਾ ਦੀ ਯਾਦ ਵਿੱਚ ਖ਼ੁਸ਼ੀਆਂ ਮਨਾਓ।

    6. ਕਿ ਗੁੱਸਾ ਉਸ ਦਾ ਬੱਸ ਇੱਕ ਘੜੀ ਹੈ,
    ਪਰ ਉਸਦੇ ਰਹਿਮ ਵਿੱਚ ਹੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਹੈ।

    7. ਜੇ ਰੋਣਾ ਸ਼ਾਮ ਨੂੰ ਹੋਵੇ ਕੁਵੇਲੇ,
    ਤਾਂ ਗਾਓਗੇ ਤੁਸੀਂ ਫਿਰ ਫ਼ਜਰ ਵੇਲੇ।

    8. ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਚੈਨ ਵਿੱਚ ਇਹ ਬੋਲਿਆ ਸੀ,
    ਘਟੇਗਾ ਚੈਨ ਮੇਰਾ ਨਾ ਕਦੀ ਵੀ।

    9. ਹੈ ਤੇਰੀ ਮਿਹਰਬਾਨੀ, ਯਾ ਇਲਾਹੀ,
    ਤੂੰ ਕਾਇਮ ਕੀਤੀ ਮੇਰੀ ਬਾਦਸ਼ਾਹੀ।

    10. ਜਦੋਂ ਮੂੰਹ ਤੂੰ ਆਪਣਾ ਮੈਥੋਂ ਛੁਪਾਇਆ,
    ਮੈਂ ਘਬਰਾਇਆ ਤੇ ਮਨ ’ਚ ਖ਼ੌਫ ਆਇਆ।

  • ---

    1. ਕਰ ਅਦਾਲਤ ਮੇਰੀ, ਖ਼ੁਦਾਵੰਦਾ,
    ਕਰ ਤੂੰ ਬੇ-ਰਹਿਮ ਕੌਮ ਨੂੰ ਝੂਠਾ।

    2. ਭੈੜੇ ਕੰਮ ਕਰਦਾ ਹੈ ਜੋ ਮਕਰਾਂ ਨਾਲ,
    ਤੂੰ ਅਜਿਹੇ ਮਨੁੱਖ ਤੋਂ ਮੈਨੂੰ ਛੁਡਾ।

    3. ਮੈਨੂੰ ਕਿਉਂ ਕੀਤਾ ਆਪਣੇ ਕੋਲੋਂ ਦੂਰ,
    ਯਾ ਰੱਬਾ ਆਪੀਂ ਤੂੰ ਹੈ ਮੇਰੀ ਪਨਾਹ।

    4. ਦੁਸ਼ਮਣਾਂ ਦੇ ਮੈਂ ਜ਼ੁਲਮਾਂ ਤੋਂ,
    ਯਾ ਰੱਬ, ਕਿਉਂ ਦੁਖੀ ਹੋ ਕੇ ਰੋਂਦਾ ਮੈਂ ਰਹਿੰਦਾ।

    5. ਆਪਣਾ ਚਾਨਣ ਦਿਖਾ ਤੇ ਸੱਚਿਆਈ,
    ਉਹੋ ਦੱਸਣਗੇ ਮੈਨੂੰ ਰਾਹ ਤੇਰਾ।

    6. ਤੇਰੇ ਘਰ ਵਿੱਚ ਪਹਾੜ ਪਾਕ ਉੱਤੇ,
    ਯਾ ਰੱਬਾ, ਤਦ ਮੈਂ ਪਹੁੰਚ ਜਾਵਾਂਗਾ।

    7. ਤਦ ਮੈਂ ਮਜ਼ਬੇ ਦੇ ਕੋਲ, ਤੇਰੇ ਹਜ਼ੂਰ,
    ਖ਼ੁਸ਼ੀਆ ਦੇ ਨਾਲ ਭਰ ਕੇ ਜਾਵਾਂਗਾ।

    8. ਬੀਨ ਬਰਬਤ ਵਜਾ ਵਜਾ ਕੇ ਮੈਂ,
    ਗਾਵਾਂ ਉਸਤਤ, ਤੇਰੀ ਖ਼ੁਦਾਵੰਦਾ।

    9. ਐ ਮੇਰੇ ਜੀ, ਤੂੰ ਡਿੱਗਦਾ ਜਾਂਦਾ ਕਿਉਂ?
    ਤੈਨੂੰ ਡਾਢਾ ਪਿਆ ਹੈ ਕਿਉਂ ਘਾਬਰਾ?

    10. ਆਸ ਆਪਣੀ ਤੂੰ ਰੱਖ ਖ਼ੁਦਾ ਉੱਤੇ,
    ਉਹਦੀ ਤਾਰੀਫ਼ ਮੈਂ ਤੇ ਗਾਵਾਂਗਾ।

    11. ਮੇਰੇ ਚਿਹਰੇ ਦੀ ਹੈ ਨਜਾਤ ਉਹ ਆਪ,
    ਉਹੋ ਮੇਰਾ ਖ਼ੁਦਾ ਹੈ ਪਾਕ ਖ਼ੁਦਾ।

  • ---

    1. ਕਰਕੇ ਬੁਰਿਆਈ ਤੂੰ ਕਿਉਂ ਫੁੱਲਦਾ ਹੈਂ ਐ ਜ਼ੋਰਾਵਰ,
    ਰਹਿਮਤ ਹਰ ਰੋਜ਼ ਵਿਖਾਉਂਦਾ ਹੈ, ਖ਼ੁਦਾਵੰਦ ਕਾਦਰ।

    2. ਕਰਦੀ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ ਤੇਰੀ ਜੀਭ ਖਰਾਬੀ ਦਾ ਬਿਆਨ,
    ਉਸਤਰੇ ਤੇਜ਼ ਦੀ ਵਾਂਗਰ ਹੈ ਉਹ ਕਰਦੀ ਨੁਕਸਾਨ।

    3. ਨੇਕੀ ਤੋਂ ਵੱਧ ਕੇ ਤੂੰ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਸ਼ਰਾਰਤ ਨੂੰ ਪਿਆਰ,
    ਕਰਦਾ ਸੱਚਿਆਈ ਤੋਂ ਵੱਧ ਕੇ ਤੂੰ ਬਤਾਲਤ ਨੂੰ ਪਿਆਰ।

    4. ਗੱਲਾਂ ਜੋ ਮਾਰਦੀਆਂ ਨੇ ਤੇ ਹਨ ਬਿਲਕੁਲ ਬੁਤਲਾਨ,
    ਪਿਆਰ ਤੂੰ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਕਰਦੀ ਹੈਂ, ਦਗ਼ਾਬਾਜ਼ ਜ਼ਬਾਨ।

    5. ਸੋ ਖ਼ੁਦਾ ਤੈਨੂੰ ਸਦਾ ਤੀਕ ਕਰੇਗਾ ਬਰਬਾਦ,
    ਤੋੜ ਸੁੱਟੇਗਾ ਉਹ ਤੈਨੂੰ ਤੇ ਨਾ ਰੱਖੇਗਾ ਯਾਦ।

    6. ਝਾੜ ਸੁੱਟੇਗਾ ਤੇਰੇ ਤੰਬੂ ਦੇ ਵਿੱਚੋਂ ਤੈਨੂੰ,
    ਮੁੱਢੋਂ ਪੁੱਟ ਸੁੱਟੇਗਾ ਜ਼ਿੰਦਿਆਂ ਦੀ ਜ਼ਮੀਨ ਤੋਂ ਤੈਨੂੰ।

  • ---

    1. ਕਿਉਂ ਸੱਚ ਦੇ ਵੇਲੇ, ਐ ਮਨੁੱਖ,
    ਚੁੱਪ-ਚਾਪ ਤੂੰ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈਂ?
    ਸੱਚਿਆਈ ਨਾਲ ਨਿਆਂ ਦੀ ਗੱਲ
    ਕੀ ਸੱਚਮੁੱਚ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈਂ?

    2. ਹਾਂ ਦਿਲ ਹੀ ਦੇ ਵਿੱਚ ਕਰਦਾ ਹੈਂ,
    ਬਦਕਾਰੀ ਤੇ ਗ਼ੁਨਾਹ,
    ਜ਼ਮੀਨ ਦੇ ਉੱਤੇ ਟੋਲਦਾ ਹੈਂ,
    ਜ਼ੁਲਮ ਆਪਣੇ ਹੱਥਾਂ ਦਾ।

    3. ਸ਼ਰੀਰ ਤੇ ਮਾਂ ਦੀ ਕੁੱਖ ਹੀ ਤੋਂ
    ਬੇਗ਼ਾਨਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ,
    ਝੂਠ ਬੋਲਦਾ ਪੈਦਾ ਹੁੰਦਾ ਹੀ
    ਰਾਹ ਆਪਣਾ ਭੁੱਲਦਾ ਹੈਂ।

    4. ਜ਼ਹਿਰ ਉਹਦਾ ਹੈ ਜਿਉਂ ਸੱਪ ਦਾ ਜ਼ਹਿਰ,
    ਕੰਨ ਬੰਦ ਕਰ ਲੈਂਦਾ ਹੈ,
    ਉਸ ਬੋਲ਼ੇ ਨਾਗ ਵਾਂਗ ਉਹਦਾ ਹਾਲ,
    ਜੋ ਕੁਝ ਨਾ ਸੁਣਦਾ ਹੈ।

    5. ਉਹ ਮੰਤਰ ਪੜ੍ਹਨ ਵਾਲੇ ਦੀ
    ਆਵਾਜ਼ ਨਾ ਸੁਣੇਗਾ,
    ਕਿ ਉਹ ਤੇ ਵੱਡੇ ਮੰਤਰ ਦੀ
    ਨਾ ਰੱਖਦਾ ਹੈ ਪਰਵਾਹ।

  • ---

    10. ਕੌਣ ਹੈ ਉਹ ਜੋ ਮੁਹਕਮ ਸ਼ਹਿਰ ਦਾ,
    ਮੈਨੂੰ ਰਾਹ ਵਿਖਲਾਵੇਗਾ?
    ਕੌਣ ਅਦੂਮ ਦੀ ਧਰਤੀ ਤੀਕਰ,
    ਮੈਨੂੰ ਹੁਣ ਪਚਾਵੇਗਾ?

    11. ਐ ਖ਼ੁਦਾ, ਕੀ ਤੂੰ ਏਂ ਨਹੀਂ,
    ਜਿਸ ਨੇ ਕੀਤਾ ਸਾਨੂੰ ਦੂਰ,
    ਨਾਲ ਅਸਾਡੀ ਫੌਜਾਂ ਦੇ ਤੂੰ,
    ਨਹੀਂ ਸੀ ਚੱਲਿਆ, ਐ ਗਫ਼ੂਰ?

    12. ਜਦੋਂ ਦੁੱਖ ਮੁਸੀਬਤ ਹੋਵੇ,
    ਮਦਦ ਕਰਕੇ ਤੂੰ ਛੁਡਾ,
    ਆਦਮੀ ਉੱਤੇ ਆਸਰਾ ਰੱਖਣਾ,
    ਹੈ ਬੇ–ਫਾਇਦਾ, ਐ ਖ਼ੁਦਾ।

    13. ਬਣਾਂਗੇ ਬਹਾਦਰ ਅਸੀਂ,
    ਰੱਬ ਦੇ ਜ਼ੋਰ ਤੇ ਕੁੱਵਤ ਨਾਲ,
    ਸਭ ਅਸਾਡੇ ਦੁਸ਼ਮਣਾਂ ਨੂੰ,
    ਉਹੋ ਕਰੇਗਾ ਪਾਮਾਲ।

  • ---

    11. ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਲੋਕ ਬੇਹੁਦਾ ਹਨ,
    ਤੇ ਝੂਠੇ ਆਲੀਸ਼ਾਨ,
    ਉਹ ਝੂਠੇ ਹੋ ਕੇ ਨਿਕਲਣਗੇ,
    ਜਦ ਹੋਵੇਗਾ ਨਿਆਂ।

    12. ਲੁੱਟ-ਪੁੱਟ ਕੇ ਨਾ ਬੇਹੁਦਾ ਬਣ,
    ਨਾ ਰੱਖ ਜ਼ੁਲਮ ’ਤੇ ਆਸ,
    ਧਨ ਦੌਲਤ ਉੱਤੇ ਦਿਲ ਨਾ ਲਾ,
    ਖਵਾਹ ਕਿਤਨੀ ਹੋਵੇ ਪਾਸ।

    13. ਇੱਕ ਵਾਰੀ ਰੱਬ ਫਰਮਾਇਆ ਹੈ,
    ਮੈਂ ਸੁਣਿਆ ਹੈ ਦੋ ਵਾਰ,
    ਖ਼ੁਦਾਵੰਦ ਕੋਲੋਂ ਹੁੰਦਾ ਹੈ,
    ਸਭ ਕੁੱਵਤ ਦਾ ਇਜ਼ਹਾਰ,

    14. ਤੇ ਰਹਿਮਤ ਤੂੰ ਹੀ ਕਰਨਾ ਏਂ,
    ਰਹੀਮ ਖ਼ੁਦਾਵੰਦਾ,
    ਹਰ ਇੱਕ ਨੂੰ ਉਸਦੇ ਕੰਮਾਂ ਦਾ,
    ਤੂੰ ਬਦਲਾ ਦੇਵੇਂਗਾ।

  • ---

    12. ਕਿ ਵੇਖੋ ਹੁਣ ਸ਼ਰੀਰਾਂ ਦਾ, ਕਿਆ ਵੱਧਦਾ ਹੈ ਇਕਬਾਲ,
    ਤੇ ਦੁਨੀਆ ਦੀ ਉਹ ਦੌਲਤ ਨੂੰ, ਵਧਾਉਂਦੇ ਕਸਰਤ ਨਾਲ।

    13. ਮੈਂ ਸੱਚਮੁੱਚ ਐਵੇਂ ਕੀਤਾ ਸੀ, ਦਿਲ ਆਪਣੇ ਨੂੰ ਸਫ਼ਾ,
    ਤੇ ਧੋ ਕੇ ਹੱਥ ਇਹ ਕਿਹਾ ਸੀ, ਨਾ ਕਰਾਂਗਾ ਗ਼ੁਨਾਹ।

    14. ਕਿ ਸਾਰਾ ਦਿਨ ਮੈਂ ਰਹਿੰਦਾ ਹਾਂ, ਬੇਚੈਨ ਤੇ ਬੇ–ਆਰਾਮ,
    ਸਵੇਰੇ ਉੱਠਕੇ ਲੈਂਦਾ ਹਾਂ, ਮੈਂ ਦੁੱਖਾਂ ਦਾ ਇਨਾਮ।

    15. ਮੈਂ ਐਸਾ ਕਰਾਂਗਾ ਬਿਆਨ, ਜੇ ਮੈਂ ਇਹ ਕਿਹਾ ਸੀ,
    ਤਦ ਕਰਦਾ ਤੇਰੇ ਬੱਚਿਆਂ ਨਾਲ, ਮੈਂ ਬੇ–ਵਫ਼ਾਈ ਵੀ।

    16. ਜਦ ਸੋਚਦਾ ਸਾਂ ਕਿ ਇਹੋ ਗੱਲ, ਕਿਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸਮਝਾਂਗਾ?
    ਤਦ ਮੇਰੀ ਨਜ਼ਰ ਵਿੱਚ ਇਹ ਕੰਮ, ਇੱਕ ਵੱਡਾ ਮੁਸ਼ਕਿਲ ਸਾ।

    17. ਜਦ ਹੈਕਲ ਵਿੱਚ ਖ਼ੁਦਾਵੰਦ ਦੀ ਮੈਂ ਪਹੁੰਚਿਆ ਬੇ–ਆਰਾਮ,
    ਜਦ ਉੱਥੇ ਜਾ ਕੇ ਜਾਤਾ ਮੈਂ ਸ਼ਰੀਰਾਂ ਦਾ ਅੰਜਾਮ।

    18. ਤੂੰ ਤਿਲਕਣ ਵਾਲੇ ਥਾਵਾਂ ਵਿੱਚ, ਬਿਠਾਂਦਾ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ,
    ਹਾਂ ਸੱਚਮੁੱਚ ਤੂੰ ਹਲਾਕਤ ਵਿੱਚ ਡਿਗਾਂਦਾ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ।

    19. ਉਹ ਛੇਤੀ ਉੱਜੜ ਗਏ ਸਭ, ਤੇ ਹੋਏ ਸਾਫ਼ ਵਰਾਨ,
    ਬਰਬਾਦ ਉਹ ਹੋਏ ਦਹਿਸ਼ਤ ਨਾਲ, ਨਾ ਰਿਹਾ ਕੁਝ ਨਸ਼ਾਨ।

    20. ਵਾਂਗ ਸੁਫ਼ਨੇ ਜਾਗਣ ਵਾਲੇ ਦੇ, ਜਦ ਜਾਣੇਂਗਾ ਖ਼ੁਦਾ,
    ਤੂੰ ਆਪ ਓਹਨਾਂ ਦੀ ਸੂਰਤ ਨੂੰ, ਘਿਨਾਉਣਾ ਜਾਣੇਂਗਾ।

    21. ਮੈਂ ਛਿੰਡਿਆ ਆਪਣੇ ਗ਼ੈਰਾਂ ਵਿੱਚ ਦਿਲ ਮੇਰਾ ਪਰੇਸ਼ਾਨ,
    ਮੈਂ ਤੇਰੇ ਸਾਹਮਣੇ ਡੰਗਰ ਹਾਂ, ਜਾਹਿਲ ਤੇ ਨਾਦਾਨ।

    22. ਮੈਂ ਤਦ ਵੀ ਰਹਿੰਦਾ ਹੁੰਦਾ ਸਾਂ ਹਮੇਸ਼ਾ ਤੇਰੇ ਨਾਲ,
    ਹੱਥ ਮੇਰੇ ਸੱਜਾ ਪਕੜਿਆ ਤੇ ਮੈਨੂੰ ਲੈ ਸੰਭਾਲ।

  • ---

    1. ਕੰਨ ਰੱਖ, ਐ ਮੇਰੀ ਉੱਮਤ, ਮੇਰੀ ਸ਼ਰੀਅਤ ਪਰ,
    ਤੇ ਮੇਰੇ ਮੂੰਹ ਦੀਆਂ ਗੱਲਾਂ, ਤੂੰ ਸੁਣ ਲੈ, ਹੁਣ ਕੰਨ ਧਰ।

    2. ਮੈਂ ਆਪਣਾ ਮੂੰਹ ਹੁਣ ਖੋਲ੍ਹਕੇ, ਮਿਸਾਲਾਂ ਕਹਾਂਗਾ,
    ਪੁਰਾਣੇ ਭੇਦ ਦੀਆਂ ਗੱਲਾਂ, ਮੈਂ ਜ਼ਾਹਿਰ ਕਰਾਂਗਾ।

    3. ਗੱਲ ਜਿਹੜੀ ਅਸਾਂ ਸੁਣੀ, ਸਮਝੀ ਕਰਕੇ ਧਿਆਨ,
    ਪਿਓ–ਦਾਦਿਆਂ ਨੇ ਅਸਾਡੇ, ਜੋ ਕੀਤੀ ਸੀ ਬਿਆਨ।

    4. ਸੋ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਔਲਾਦ ਤੋਂ, ਨਾ ਕੁਝ ਛਿਪਾਵਾਂਗੇ,
    ਪਰ ਅਗਲੀ ਪੀੜ੍ਹੀ ਅੱਗੇ, ਸਭ ਖੋਲ੍ਹ ਸੁਣਾਵਾਂਗੇ।

    5. ਖ਼ੁਦਾਵੰਦ ਦੀਆਂ ਸਿਫ਼ਤਾਂ, ਤੇ ਕੁਦਰਤ ਬੇਸ਼ੁਮਾਰ,
    ਸੁਣਾਵਾਂਗੇ ਸਭ ਖੋਲ੍ਹਕੇ, ਉਹ ਦੇ ਅਜਾਇਬ ਕਾਰ।

    6. ਯਾਕੂਬ ਦੇ ਵਿੱਚ ਗਵਾਹੀ, ਉਸ ਕਾਇਮ ਕੀਤੀ ਸੀ,
    ਤੇ ਬਨੀ ਇਸਰਾਏਲ ਵਿੱਚ, ਸ਼ਰੀਅਤ ਰੱਖੀ ਸੀ।

  • ---

    11. ਕੀ ਕਰੇਂਗਾ ਅਜਾਇਬ,
    ਤੂੰ ਵਾਸਤੇ ਮੋਇਆਂ ਦੇ?
    ਕੀ ਮੁਰਦੇ ਉੱਠਕੇ ਤੇਰੀ,
    ਹੁਣ ਉਸਤਤ ਕਰਨਗੇ?

    12. ਕੀ ਤੇਰੀ ਮਿਹਰਬਾਨੀ,
    ਸੱਚਿਆਈ ਦਾ ਬਿਆਨ?
    ਕੀ ਹੋਵੇਗਾ ਗੋਰ ਅੰਦਰ,
    ਜਾਂ ਮੌਤ ਦੇ ਦਰਮਿਆਨ?

    13. ਕੀ ਹੋਵੇਗਾ ਅਜੂਬਾ,
    ਹਨੇਰੇ ਵਿੱਚ ਮਸ਼ਹੂਰ?
    ਕੀ ਚਮਕੇਗਾ ਭੁੱਲ ਚੁੱਕ ਵਿੱਚ,
    ਸੱਚਿਆਈ ਦਾ ਨੂਰ?

    14. ਪਰ ਮੈਂ ਤੇ ਯਾ ਰੱਬ,
    ਤੇਰੀ ਦੁਹਾਈ ਦਿੱਤੀ ਸੀ,
    ਸਵੇਰੇ ਮੇਰੀ ਦੁਆ,
    ਤੁਝ ਤੀਕ ਪਹੁੰਚੇਗੀ।

  • ---

    1. ਕਰੋ ਸ਼ੁਕਰ–ਓ–ਸਨਾ ਤੁਸੀਂ ਰੱਬ ਦੀ,
    ਉਹ ਹੈ ਭਲਾ ਤੇ ਰਹਿਮ ਉਹਦਾ ਅਬਦੀ।

    2. ਕਿਹੜਾ ਕੁਦਰਤ ਉਹਦੀ ਨੂੰ ਸੁਣਾਵੇ,
    ਕਿਹੜਾ ਉਹਦੀਆਂ ਸਿਫ਼ਤਾਂ ਬਤਾਵੇ?

    3. ਧੰਨ ਰੱਖਣ ਨਿਆਂ ਯਾਦ ਜਿਹੜੇ,
    ਸਦਾ ਕਰਦੇ ਰਹੇ ਕੰਮ ਚੰਗੇਰੇ।

    4. ਯਾਦ ਕਰਕੇ ਕਰੀਂ ਮਿਹਰ,
    ਰੱਬਾ ਜੋ ਤੂੰ ਆਪਣੇ ਲੋਕਾਂ ਉੱਤੇ ਕਰਦਾ।

    5. ਆਪਣੀ ਮੁਕਤੀ ਤੂੰ ਦੇ, ਯਾ ਇਲਾਹੀ,
    ਤੇਰੇ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਵੇਖਾਂ ਭਲਾਈ।

    6. ਤੇਰੀ ਕੌਮ ਦੀ ਖ਼ੁਸ਼ੀ, ਖ਼ੁਸ਼ੀ ਮੇਰੀ,
    ਮਾਣ ਕਰਾਂ ਮਿਰਾਸ ਉੱਤੇ ਤੇਰੀ।

  • ---

    24. ਕਰ ਮਦਦ ਆਪਣੇ ਬੰਦੇ ਦੀ ਐ ਮੇਰੇ ਰੱਬ, ਖ਼ੁਦਾ,
    ਮੁਆਫਿਕ ਆਪਣੀ ਰਹਿਮਤ ਦੇ ਤੂੰ ਬੰਦੇ ਨੂੰ ਛੁਡਾ।

    25. ਤਾਂ ਜਾਣਾਂ ਉਹ ਕਿ ਤੇਰਾ ਹੱਥ ਛੁਡਾਉਣ ਵਾਲਾ ਹੈਂ,
    ਹਾਂ ਤੂੰਏਂ ਆਪਣੇ ਲੋਕਾਂ ਦਾ ਬਚਾਉਣ ਵਾਲਾ ਹੈਂ।

    26. ਉਹ ਕੋਸਣ ਮੈਨੂੰ, ਪਰ ਤੂੰ ਦੇ ਬਰਕਤ ਖ਼ੁਦਾਵੰਦਾ,
    ਉਹ ਉੱਠ ਕੇ ਡਿੱਗਣ, ਹੋਵਣ ਖਵਾਰ, ਤਦ ਮੈਂ ਖ਼ੁਸ਼ ਹੋਵਾਂਗਾ।

    27. ਖ਼ੁਦਾਇਆ, ਮੇਰੇ ਦੁਸ਼ਮਣ ਹੋਣ ਸ਼ਰਮਿੰਦਾ, ਪਰੇਸ਼ਾਨ,
    ਸ਼ਰਮਿੰਦਗੀ ਦੀ ਚਾਦਰ ਵਿੱਚ ਉਹ ਆਪਣਾ ਆਪ ਲੁਕਾਣ।

    28. ਤਾਰੀਫ਼-ਤਾਰੀਫ਼ ਖ਼ੁਦਾਵੰਦ ਦੀ ਮੂੰਹ ਮੇਰਾ ਗਾਵੇਗਾ,
    ਹਾਂ ਉੱਮਤਾਂ ਗਿਰੋਹਾਂ ਵਿੱਚ ਤਾਰੀਫ਼ ਸੁਣਾਵੇਗਾ।

    29. ਕਿ ਸੱਜੇ ਹੱਥ ਗ਼ਰੀਬਾਂ ਦੇ ਰੱਬ ਆਪ ਖਲੋਤਾ ਹੈ,
    ਉਹ ਖੂਨੀਆਂ ਦੇ ਹੱਥਾਂ ਤੋਂ ਆਪ ਛੁਡਾਂਦਾ ਹੈ।

  • ---

    6. ਕਸਮ ਖਾਧੀ ਹੈ ਖ਼ੁਦਾ ਨੇ ਕਦੀ ਨਾ ਪਛਤਾਵੇਗਾ,
    ਤੂੰ ਤੇ ਮਲਕੀਸਦਕ ਵਾਂਗਰ ਕਾਹਿਨ ਰਹੇਂਗਾ ਸਦਾ।

    7. ਤੇਰੇ ਸੱਜੇ ਹੱਥ ਦੇ ਉੱਤੇ ਆਪ ਖ਼ੁਦਾਵੰਦ ਹੋਵੇਗਾ,
    ਆਪਣੇ ਕਹਿਰ ਦੇ ਗੁੱਸੇ ਦੇ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਹਾਂ ਨੂੰ ਮਾਰ ਸੁੱਟੇਗਾ।

    8. ਕੌਮਾਂ ਦੀ ਅਦਾਲਤ ਸਾਰੀ ਆਪ ਖ਼ੁਦਾਵੰਦ ਕਰੇਗਾ,
    ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਫਿਰ ਧਰਤੀ ਸਾਰੀ ਲੋਥਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਭਰੇਗਾ।

    9. ਮੁਲਕਾਂ ਦੇ ਵਿੱਚ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਸਿਰ ਆਪ ਖ਼ੁਦਾਵੰਦ ਫਿਹਵੇਗਾ
    ਉੱਚਾ ਕਰੇਗਾ ਸਿਰ ਆਪਣਾ ਪਾਣੀ ਪੀ ਕੇ ਨਾਲੇ ਦਾ।

  • ---

    1. ਕੈਦੀ ਸਿਓਨੀ ਜਦੋਂ ਰੱਬ ਨੇ ਲਿਆਂਦੇ ਸਨ ਛੁਡਾ,
    ਤਦ ਅਸਾਡਾ ਹਾਲ ਸੀ ਜਿਉਂ ਸੁਫ਼ਨਾ ਕੋਈ ਵੇਖਦਾ।

    2. ਮੂੰਹ ਅਸਾਡੇ ਭਰ ਗਏ, ਹਾਸੇ ਤੇ ਰਾਗਾਂ ਨਾਲ ਤਦ,
    ਗ਼ੈਰ ਕੌਮਾਂ ਵਿੱਚ ਇਹ ਚਰਚਾ ਸੀ, ਕਿ ਇਹਨਾਂ ਦਾ ਖ਼ੁਦਾ।

    3. ਕਰਦਾ ਹੈ ਇਹਨਾਂ ਦੇ ਉੱਤੇ ਬੜੀਆਂ ਮਿਹਰਬਾਨੀਆਂ,
    ਸਾਡਾ ਰੱਬ ਹੈ ਮਿਹਰਬਾਨ, ਖ਼ੁਸ਼ ਹਾਂ ਅਸੀਂ ਇਸ ਤੋਂ ਸਦਾ।

    4. ਤੂੰ ਅਸਾਡੇ ਕੈਦੀ ਸਾਰੇ ਦੱਖਣੀ ਨਹਿਰਾਂ ਦੇ ਵਾਂਗ,
    ਆਪਣੀ ਰਹਿਮਤ ਨਾਲ, ਯਾ ਰੱਬਾ ਛੁਡਾ ਕੇ ਘਰ ਲਿਆ।

    5. ਹੰਝੂਆਂ ਦੇ ਨਾਲ ਰੋ-ਰੋ ਕੇ ਜੋ ਬੀ ਹਨ ਬੀਜਦੇ,
    ਫ਼ਸਲ ਵੱਢਣਗੇ ਖ਼ੁਸ਼ੀ ਦੇ ਨਾਲ ਗਾ-ਗਾ ਕੇ ਸਦਾ।

    6. ਬੀਜਦਾ ਚੁੱਕ ਕੇ ਜ਼ਖੀਰਾ ਰੋਂਦਾ ਹੋਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ,
    ਪਰ ਖ਼ੁਸ਼ੀ ਦੇ ਨਾਲ ਬੇਸ਼ੱਕ ਭਰੀਆਂ ਚੁੱਕ ਕੇ ਆਵੇਗਾ।

  • ---

    14. ਕੌਮਾਂ ਦੇ ਬੁੱਤ ਨੇ ਸੋਨਾ ਤੇ ਚਾਂਦੀ,
    ਮੂੰਹ ’ਤੇ ਹੈ, ਪਰ ਨਾ ਬੋਲਦੇ ਕੁਝ ਵੀ।

    15. ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਵੇਖਦੇ ਉਹ ਅੱਖੀਆਂ ਨਾਲ,
    ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਸੁਣਦੇ ਹਨ ਉਹ ਕੰਨਾਂ ਨਾਲ।

    16. ਮੂੰਹ ’ਤੇ ਹੈ, ਪਰ ਨਾ ਕੁਝ ਵੀ ਲੈਂਦੇ ਸਾਹ,
    ਹਾਲ ਇਹੋ ਬਨਾਉਣ ਵਾਲਿਆਂ ਦਾ।

    17. ਬੁੱਤ ਦੇ ਉੱਤੇ ਹੈ ਆਸ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦੀ,
    ਅੰਨ੍ਹੇ, ਗੂੰਗੇ ਤੇ ਬੋਲ਼ੇ ਹਨ ਉਹ ਵੀ।

    18. ਇਸਰਾਏਲੀ ਘਰਾਣਾ ਗਾਵੇ ਸਨਾ,
    ਹੈ ਮੁਬਾਰਿਕ ਹਮੇਸ਼ਾ ਤੀਕ ਖ਼ੁਦਾ।

    19. ਗਾਵੇ ਹਾਰੂਨ ਦਾ ਘਰਾਣਾ ਸਭ,
    ਹੈ ਮੁਬਾਰਿਕ ਹਮੇਸ਼ਾ ਤੀਕਰ ਰੱਬ।

    20. ਲੇਵੀਓ ਮਿਲ ਕੇ ਸਭ ਤੁਸੀਂ ਆਖੋ,
    ਕਿ ਖ਼ੁਦਾਵੰਦ ਸਾਡਾ ਮੁਬਾਰਿਕ ਹੋ।

    21. ਆਖਣ ਉਹ ਰੱਖਦੇ ਜੋ ਖ਼ੁਦਾ ਦਾ ਡਰ,
    ਹੈ ਮੁਬਾਰਿਕ ਖ਼ੁਦਾ ਸਦਾ ਤੀਕਰ।

    22. ਉਹੋ ਸਿਓਨ ਦਾ ਹੈ ਪਾਕ ਖ਼ੁਦਾ,
    ਜਿਹੜਾ ਯਰੂਸ਼ਲਮ ਦੇ ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦਾ।

    23. ਉਹ ਮੁਬਾਰਿਕ ਹੈ, ਮਿਲ ਕੇ ਸਭ ਆਖੋ,
    ਹਾਂ, ਖ਼ੁਦਾ ਪਾਕ ਦੀ ਸਿਤਾਇਸ਼ ਹੋ।

  • ---

    12. ਕਿ ਮੇਰੇ ਗੁਰਦਿਆਂ ਦਾ
    ਤੂੰਏਂ ਮਾਲਿਕ ਹੈਂ, ਖ਼ੁਦਾਵੰਦਾ,
    ਛੁਪਾਇਆ ਮੈਨੂੰ ਤੂੰ ਏ
    ਜਦ ਮੈਂ ਆਪਣੀ ਮਾਂ ਦੀ ਕੁੱਖ ਵਿੱਚ ਸਾਂ।

    13. ਖ਼ੁਦਾਵੰਦਾ, ਮੈਂ ਗਾਵਾਂਗਾ
    ਹਮੇਸ਼ਾ ਤੇਰੀਆਂ ਸਿਫ਼ਤਾਂ,
    ਭਿਆਨਕ ਤੇ ਅਚੰਬੇ ਤੌਰ ਵਿੱਚ
    ਪੈਦਾ ਮੈਂ ਹੋਇਆ ਹਾਂ।

    14. ਤੇਰੇ ਕਾਰਜ ਮੇਰੀ ਹੈਰਤ
    ਵਧਾਂਦੇ ਹਨ ਕੰਮਾਂ ਦਾ,
    ਕਿ ਮੇਰੀ ਜਾਨ ਨੂੰ ਡਾਢਾ ਯਕੀਨ
    ਹੈ ਤੇਰੇ ਕੰਮਾਂ ਦਾ।

    15. ਬਣਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ ਜਦ
    ਗੁਪਤ ਦੇ ਅੰਦਰ ਇਹ ਬੁੱਤ ਮੇਰਾ,
    ਹਨੇਰੀ ਕੁੱਖ ਦੇ ਵਿੱਚ ਜਦ
    ਨਕਸ਼ ਬਣਦਾ ਸੀ ਮੇਰੇ ਬੁੱਤ ਦਾ।

    16. ਨਾ ਤੇਥੋਂ ਕੁਝ ਛਿਪੀ ਸੀ,
    ਰੱਬਾ ਸੂਰਤ ਮੇਰੇ ਜੁੱਸੇ ਦੀ,
    ਇਹ ਬੇ-ਤਰਤੀਬ ਮਾਦਾ
    ਤੇਰੇ ਅੱਗੇ ਸਾਫ਼ ਜ਼ਾਹਿਰ ਸੀ।

    17. ਤੇਰੇ ਦਫ਼ਤਰ ਦੇ ਵਿਚ ਇਹ
    ਸਭੋ ਕੁਝ ਪਹਿਲਾਂ ਤੋਂ ਲਿਖਿਆ ਸੀ,
    ਜਦੋਂ ਇਹਨਾਂ ਦੇ ਵਿੱਚੋਂ ਕੋਈ ਵੀ
    ਨਾ ਅੰਗ ਬਣਿਆ ਸੀ।

    18. ਬਹੁਤ ਅਨਮੋਲ ਹਨ ਮੇਰੇ ਲਈ
    ਸਭ ਤੇਰੀਆਂ ਸੋਚਾਂ,
    ਖ਼ੁਦਾਵੰਦਾ, ਮੈਂ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ
    ਕਦੀ ਵੀ ਗਿਣ ਨਾ ਸਕਦਾ ਹਾਂ।

    19. ਉਹ ਸਭ ਹਨ ਰੇਤ ਤੋਂ ਵੱਧਕੇ
    ਗਿਣਾਂ ਕੀਕਰ ਖ਼ੁਦਾਵੰਦਾ,
    ਮੈਂ ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਹਾਂ ਤਦ ਵੀ
    ਜਦੋਂ ਮੈਂ ਜਾਗਦਾ ਰਹਿੰਦਾ।

  • ---

    1. ਕਰੋ ਰੱਬ ਦੀ ਹੁਣ ਵਡਿਆਈ,
    ਸਭ ਅਸਮਾਨਾਂ ਦੀ ਉੱਚਿਆਈ,
    ਤਾਰੀਫ਼, ਤਾਰੀਫ਼ ਕਰੋ ਬੁਲੰਦੀ ਪਰ।

    2. ਤਾਰੀਫ਼ ਕਰਨ ਫ਼ਰਿਸ਼ਤੇ ਸਾਰੇ,
    ਉਹਦੀਆਂ ਫੌਜਾਂ ਮਾਰਨ ਨਾਅਰੇ,
    ਤਾਰੀਫ਼, ਤਾਰੀਫ਼ ਕਰੋ ਬੁਲੰਦੀ ਪਰ।

    3. ਚੰਨ, ਸੂਰਜ, ਚਮਕੀਲੇ ਤਾਰੇ,
    ਸਭ ਅਸਮਾਨ ’ਤੇ ਪਾਣੀ ਸਾਰੇ,
    ਤਾਰੀਫ਼, ਤਾਰੀਫ਼ ਕਰੋ ਬੁਲੰਦੀ ਪਰ।

    4. ਉਸ ਨੇ ਹੁਕਮ ਕੀਤਾ ਜਾਰੀ,
    ਖ਼ਲਕਤ ਪੈਦਾ ਹੋਈ ਸਾਰੀ,
    ਤਾਰੀਫ਼, ਤਾਰੀਫ਼ ਕਰੋ ਬੁਲੰਦੀ ਪਰ।

    5. ਉਸ ਅਜਿਹੇ ਮਜ਼ਬੂਤ ਬਣਾਏ,
    ਤਾਂ ਜੋ ਕੁਝ ਵੀ ਟਲ ਨਾ ਜਾਏ,
    ਤਾਰੀਫ਼, ਤਾਰੀਫ਼ ਕਰੋ ਬੁਲੰਦੀ ਪਰ।

  • ---

    ਕਰੋ ਰੱਬ ਦੀ ਹੁਣ ਵਡਿਆਈ,
    ਕਰੋ ਜ਼ਮੀਨ ਦੀ ਸਾਰੀ ਲੋਕਾਈ,
    ਤਾਰੀਫ਼, ਤਾਰੀਫ਼ ਕਰੋ ਜ਼ਮੀਨ ਸਾਰੀ।

    6. ਸਭ ਡੂੰਘਿਆਈਆਂ, ਸਭ ਗਹਿਰਾਓ,
    ਓਲ਼ੇ, ਬਰਫ਼, ਤਾਰੀਫ਼ਾਂ ਗਾਓ,
    ਤਾਰੀਫ਼, ਤਾਰੀਫ਼ ਕਰੋ ਜ਼ਮੀਨ ਸਾਰੀ।

    7. ਅੱਗ ਤੇ ਧੁੰਦ, ਹਨੇਰੀ ਸਾਰੀ,
    ਹੁਕਮ ਰੱਬ ਦਾ ਮੰਨਣ ਹਾਰੀ,
    ਤਾਰੀਫ਼, ਤਾਰੀਫ਼ ਕਰੋ ਜ਼ਮੀਨ ਸਾਰੀ।

    8. ਉੱਚੇ ਟਿੱਲਿਓ ਸਭ ਪਹਾੜੋ,
    ਫਲ਼ਦਾਰ ਰੁੱਖੋ, ਸਭ ਦਿਓਦਾਰੋ,
    ਤਾਰੀਫ਼, ਤਾਰੀਫ਼ ਕਰੋ ਜ਼ਮੀਨ ਸਾਰੀ।

    9. ਜੰਗਲੀ ਜਾਨਵਰ, ਚੌਖੁਰ ਸਾਰੇ,
    ਸਭ ਪਰਿੰਦੇ, ਕੀੜੇ ਕਾੜੇ,
    ਤਾਰੀਫ਼, ਤਾਰੀਫ਼ ਕਰੋ ਜ਼ਮੀਨ ਸਾਰੀ।

    10. ਸਭ ਪਰਜਾ, ਸਭ ਰਾਜੇ ਸਾਈਂ,
    ਸਭ ਅਮੀਰ ਤੇ ਸਭ ਨਿਆਈਂ,
    ਤਾਰੀਫ਼, ਤਾਰੀਫ਼ ਕਰੋ ਜ਼ਮੀਨ ਸਾਰੀ।

    11. ਸਭ ਜਵਾਨ ਤੇ ਸਭ ਕੁਆਰੀ,
    ਬੁੱਢੇ, ਬੱਚੇ, ਖ਼ਲਕਤ ਸਾਰੀ,
    ਤਾਰੀਫ਼, ਤਾਰੀਫ਼ ਕਰੋ ਜ਼ਮੀਨ ਸਾਰੀ।

    12. ਹੈ ਸ਼ਾਨ ਵਾਲਾ ਨਾਮ ਖ਼ੁਦਾ ਦਾ,
    ਸਭ ਥਾਂ ਹੈ ਜਲਾਲ ਉਸੇ ਦਾ,
    ਤਾਰੀਫ਼, ਤਾਰੀਫ਼ ਕਰੋ ਜ਼ਮੀਨ ਸਾਰੀ।

    13. ਆਪਣੀ ਕੌਮ ਨੂੰ ਦੇ ਉੱਚਿਆਈ,
    ਇੱਜ਼ਤ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਵਧਾਈ,
    ਤਾਰੀਫ਼, ਤਾਰੀਫ਼ ਕਰੋ ਜ਼ਮੀਨ ਸਾਰੀ।

    14. ਇਸਰਾਏਲ ਦੀ ਉੱਮਤ ਸਾਰੀ,
    ਉਹਦੀ ਹੈ ਇਹ ਇੱਜ਼ਤ ਹਾਰੀ,
    ਤਾਰੀਫ਼, ਤਾਰੀਫ਼ ਕਰੋ ਜ਼ਮੀਨ ਸਾਰੀ।

  • ---

    1. ਕਰੋ ਸਿਤਾਇਸ਼ ਖ਼ੁਦਾਵੰਦ ਦੀ,
    ਕਰੋ ਸਿਤਾਇਸ਼, ਕਰੋ ਸਿਤਾਇਸ਼,
    ਬੁਲੰਦੀਆਂ ਤੋਂ ਤੇ ਅਸਮਾਨਾਂ ਤੋਂ,
    ਤੁਸੀਂ ਖ਼ੁਦਾ ਦੀ ਕਰੋ ਸਿਤਾਇਸ਼।

    2. ਐ ਸਾਰੀ ਫੌਜੋ, ਫਰਿਸ਼ਤਿਓ ਸਾਰੇ,
    ਐ ਚੰਨ , ਸੂਰਜ, ਤੇ ਸਭ ਸਿਤਾਰੇ,
    ਹਾਂ ਰਲਕੇ ਸਾਰੇ ਖ਼ੁਸ਼ੀ ਦੇ ਮਾਰੇ
    ਕਰੋ ਸਿਤਾਇਸ਼, ਕਰੋ ਸਿਤਾਇਸ਼।

    3. ਐ ਅਸਮਾਨਾਂ ਦੇ ਅਸਮਾਨੋਂ,
    ਤੇ ਅਰਸ਼ ਦੇ ਪਾਣੀਓ ਇਹ ਜਾਣੋ,
    ਤੇ ਇਸ ਗੱਲ ਨੂੰ ਜ਼ਰਾ ਪਹਿਚਾਣੋ,
    ਕਰੋ ਸਿਤਾਇਸ਼, ਕਰੋ ਸਿਤਾਇਸ਼।

    4. ਬਣੇ ਇਹ ਸਭ ਨਾਲ ਹੁਕਮ ਰੱਬ ਦੇ,
    ਤੇ ਡਾਢੇ ਮਜ਼ਬੂਤ, ਜੋ ਨਾ ਹਿੱਲਦੇ,
    ਇਰਾਦੇ ਉਹਦੇ ਕਦੀ ਨਾ ਟਲਦੇ,
    ਕਰੋ ਸਿਤਾਇਸ਼, ਕਰੋ ਸਿਤਾਇਸ਼।

  • ---

    ਕਰ ਦੁਨੀਆ ’ਤੇ ਰਹਿਮ ਇੱਕ ਵਾਰ ਸ਼ਾਫ਼ੀਆ,
    ਕਰਾਂ ਹੱਥ ਬੰਨ੍ਹ ਬੇਨਤੀ ਪੁਕਾਰ ਸ਼ਾਫ਼ੀਆ।

    1. ਤੈਨੂੰ ਦੁੱਖ ਸਹਿਆਂ ਕਈ ਸਾਲ ਗੁਜ਼ਰੇ,
    ਅਜੇ ਤਕ ਏਸ ਜੱਗ ਦੇ ਨਹੀਂ ਤੌਰ ਬਦਲੇ,
    ਪਾ ਦੇ ਫ਼ਜ਼ਲਾਂ ਦੀ ਏਸ ’ਤੇ ਫੁਹਾਰ ਸ਼ਾਫ਼ੀਆ।

    2. ਕੌਮਾਂ ਬੈਠ ਰਹੀਆਂ ਤੇਥੋਂ ਪਰ੍ਹਾਂ ਦੂਰ ਹਟਕੇ,
    ਦੁੱਖਾਂ ਤੇਰਿਆਂ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਵੇਖਿਆ ਅੱਖਾਂ ਪੁੱਟ ਕੇ,
    ਹੱਥ ਉਹਨਾਂ ਉੱਤੇ ਆਪਣਾ ਪਸਾਰ ਸ਼ਾਫ਼ੀਆ।

    3. ਅਬਲੀਸ ਨੇ ਹਨੇਰੇ ਦਾ ਸ਼ੁਬਾਰ ਪਾ ਲਿਆ,
    ਲਾਹ ਦੇ ਹਨੇਰਿਆਂ ਦਾ ਪਰਦਾ ਤੂੰ ਸੂਲੀ ਵਾਲਿਆ,
    ਨੂਰ ਆਪਣੇ ਦਾ ਪਾ ਦੇ ਚਮਕਾਰ ਸ਼ਾਫ਼ੀਆ।

  • ---

    ਕੁਝ ਕਰ ਲੈ ਨੇਕੀ ਤੂੰ ਬੰਦੇ,
    ਨੇਕੀ ਹੀ ਨਾਲ ਇਹ ਜਾਵੇਗੀ,
    ਇਹ ਵੇਲਾ ਹੱਥ ਨਾ ਆਵੇਗਾ,
    ਇਹ ਦੌਲਤ ਕੰਮ ਨਾ ਆਵੇਗੀ।

    1. ਇਹ ਝੂਠੀ ਸਭ ਜ਼ਿੰਦਗਾਨੀ ਏ,
    ਵਗਦਾ ਦਰਿਆ ਦਾ ਪਾਣੀ ਏ,
    ਤੂੰ ਮੂੰਹ ਤੱਕਦਾ ਰਹਿ ਜਾਵੇਂਗਾ,
    ਪਰ ਪੇਸ਼ ਕੋਈ ਨਾ ਜਾਵੇਗੀ।

    2. ਛੱਡ ਜਾਣਗੇ ਝੂਠੇ ਯਾਰ ਤੇਰੇ,
    ਕੰਮ ਆਉਣੇ ਨੀ ਵਿਹਾਰ ਤੇਰੇ,
    ਛੱਡ ਝੂਠੀ ਦੁਨੀਆ ਦੇ ਧੰਦੇ,
    ਨਾ ਯਾਰੀ ਤੋੜ ਨਿਭਾਵੇਂਗੀ।

  • ---

    ਕੀ ਕਰਾਂ ਮੈਂ ਨਜ਼ਰ ਤੇਰੀ ਐ ਖ਼ੁਦਾ,
    ਮੇਰਾ ਤਨ ਮਨ ਧਨ ਇਹ ਹਾਜ਼ਿਰ ਹੈ ਸਦਾ।

    1. ਮੇਰਾ ਦੁੱਖ ਤੇ ਕਾਜ ਸਭ ਤੇਰੀ ਨਜ਼ਰ,
    ਆਪਣੀ ਬਰਕਤ ਦੇ ਤੂੰ ਮੈਨੂੰ, ਐ ਖ਼ੁਦਾ।

    2. ਮੈਂ ਕਰਾਂਗਾ ਸਦਾ ਲਈ ਸੇਵਾ ਤੇਰੀ,
    ਪਰਮ ਸ਼ਾਂਤੀ ਤੇਥੋਂ ਮਿਲੀ, ਐ ਖ਼ੁਦਾ।

  • ---

    ਕੀਤਾ ਰਹਿਮ ਪਿਆਰੇ ਯਿਸੂ ਨੇ
    ਹੋਇਆ ਸਾਡੇ ’ਤੇ ਮਿਹਰਬਾਨ,
    ਉਹਦੀ ਰਹਿਮਤ ਤੇ ਮਿਹਰਬਾਨੀ ਦਾ
    ਮੈਂ ਦੱਸਾਂ ਖੋਲ੍ਹ ਬਿਆਨ।

    1. ਰੋਟੀ ਮੈਅ ਦੀ ਸੂਰਤ ਪਾਈ,
    ਲਈ ਉਸ ਛੁਪਾ ਖ਼ੁਦਾਈ,
    ਵੱਡਾ ਇਹ ਹੈ ਭੇਦ ਇਲਾਹੀ,
    ਉਹਦੀ ਰਹਿਮਤ ਦਾ ਹੈ ਨਿਸ਼ਾਨ।

    2. ਵਿੱਚ ਪਾਕ ਸੰਦੂਕ ਉਹ ਰਹਿੰਦਾ,
    ਸਾਡੀ ਖ਼ਬਰ ਹਮੇਸ਼ਾ ਲੈਂਦਾ,
    ਦਿਨ–ਰਾਤ ਤਸੱਲੀ ਦੇਂਦਾ,
    ਵੱਡਾ ਸਭ ਤੋਂ ਹੈ ਅਹਿਸਾਨ।

    3. ਉਸ ਆਪਣਾ ਪਿਆਰ ਵਿਖਾਇਆ,
    ਪਾਕ ਸਾਕਰਾਮੈਂਟ ਬਣਾਇਆ,
    ਸਾਡੀ ਰੂਹ ਨੂੰ ਤਾਆਮ ਖਿਲਾਇਆ,
    ਹੋਇਆ ਸਾਡੇ ਲਈ ਕੁਰਬਾਨ।

    4. ਜਿਹੜਾ ਉਸਦਾ ਬਦਨ ਨਾ ਖਾਵੇ,
    ਉਹ ਮੋਇਆ ਵਾਂਗ ਹੋ ਜਾਵੇ,
    ਸਾਨੂੰ ਪਾਕ ਕਲਾਮ ਸਿਖਾਵੇ,
    ਇਹ ਹੈ ਯਿਸੂ ਦਾ ਫਰਮਾਨ।

    5. ਜਿਹੜਾ ਉਸ ਦਾ ਬਦਨ ਹੈ ਖਾਂਦਾ,
    ਉਹ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਸਦਾ ਦੀ ਪਾਂਦਾ,
    ਵਿੱਚ ਜੰਨਤ ਡੇਰਾ ਲਾਂਦਾ,
    ਹੋਵੇ ਉਸਦਾ ਨਾ ਨੁਕਸਾਨ।

    6. ਯਿਸੂ ਸਭ ਨੂੰ ਖੜ੍ਹਾ ਪੁਕਾਰੇ,
    ਆਓ ਥੱਕੇ ਮਾਂਦੇ ਸਾਰੇ,
    ਉਹ ਕੁੱਲ ਦਾ ਭਾਰ ਉਤਾਰੇ,
    ਦਿੱਤੀ ਬਦਲੇ ਸਭ ਦੇ ਜਾਨ।

    7. ਆਓ ਪਾਕ ਸੰਦੂਕ ਵੱਲ ਜਾਈਏ,
    ਗੋਡੇ ਟੇਕ ਕੇ ਸੀਸ ਨਿਵਾਈਏ,
    ਰਹਿਮ ਫ਼ਜ਼ਲ ਤੇ ਬਰਕਤ ਪਾਈਏ,
    ਉੱਥੇ ਰਹਿੰਦਾ ਰੱਬ ਰਹਿਮਾਨ।

  • ---

    ਕਲਵਰੀ ਦੀ ਕਹਾਣੀ,
    ਮਰੀਅਮ ਦੀ ਜ਼ੁਬਾਨੀ।

    1. ਲੇਲਾ ਲਾਡਾਂ ਦਾ ਪਲਿਆ,
    ਹੋਣ ਕੁਰਬਾਨ ਚੱਲਿਆ,
    ਜਾਂਦਾ ਦੁੱਖੜਾ ਨਾ ਝੱਲਿਆ,
    ਹਾਏ–ਹਾਏ ਜਵਾਨੀ।

    2. ਛਿੜੀਆਂ ਗ਼ਮ ਦੀਆਂ ਧਾਰਾਂ,
    ਪੈਣ ਮਾਰਾਂ ਤੇ ਮਾਰਾਂ,
    ਵਗਣ ਰੱਤ ਦੀਆਂ ਧਾਰਾਂ,
    ਜਿਵੇਂ ਵਗਦਾ ਹੈ ਪਾਣੀ।

    3. ਕੁੜਤਾ ਖਿੱਚ–ਖਿੱਚ ਲਾਹੁੰਦੇ,
    ਜ਼ਖ਼ਮਾਂ ਨਾਲੋਂ ਛੁਡਾਉਂਦੇ,
    ਇੱਕੋ ਜ਼ਖ਼ਮ ਵਧਾਉਂਦੇ,
    ਉਹਦਾ ਬਦਨ ਨੁਰਾਨੀ।

    4. ਡਾਢੇ ਦੇਂਦੇ ਨੇ ਤਾਹਨੇ,
    ਮਾਰਨ ਸਿਰ ਉੱਤੇ ਕਾਨੇ,
    ਬਣੇ ਆਪਣੇ ਬੇਗ਼ਾਨੇ,
    ਸਮਝਣ ਪੀੜ ਬੇਗ਼ਾਨੀ।

    5. ਦੁੱਖਾਂ ਦਰਦਾਂ ਨੇ ਆ ਕੇ,
    ਮੇਰੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਰੁਲਾ ਕੇ,
    ਜ਼ਖ਼ਮ ਦਿਲ ਉੱਤੇ ਲਾ ਕੇ,
    ਸਾਨੂੰ ਦੇ ਗਿਆ ਨਿਸ਼ਾਨੀ।

  • ---

    ਕਿੱਡਾ ਦੁਖਿਆਰਾ ਏ
    ਇਹ ਸਲੀਬੀ ਰਾਹ,
    ਤੂੰ ਕਿੰਨਾ ਦੁੱਖ ਸਿਹਾ,
    ਮੈਨੂੰ ਵੀ ਸਿਖਾ।

    1. ਮੂੰਹ ’ਤੇ ਚਪੇੜਾਂ ਮਾਰਨ,
    ਕਰਨ ਬੁਰਾ ਹਾਲ ਤੇਰਾ,
    ਸਿਰ ਉੱਤੇ ਮਾਰਨ ਕਾਨੇ,
    ਥੁੱਕਦਾ ਹੈ ਮੂੰਹ ’ਤੇ ਕਿਹੜਾ,
    ਵੇਖੋ ਉਹਦੇ ਚੇਲੇ ਨੇ, ਦਿੱਤਾ ਫੜਵਾ।

    2. ਉਹਦੇ ਕਲਵਰੀ ਦੇ ਰਾਹ ਦੇ
    ਪੈਂਡੇ ਨਹੀਂਓਂ ਮੁੱਕਦੇ,
    ਡਿੱਗਦਾ ਸਲੀਬ ਥੱਲੇ,
    ਕੁੱਟ ਕੁੱਟ ਚੁੱਕਦੇ,
    ਵੇਖੋ ਮਰੀਅਮ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ
    ਨੇ ਰਹੀਆਂ ਨੀਰ ਬਹਾ।

    3. ਮੂੰਹ ਉਹਦੇ ਸਿਰਕਾ ਲਾ,
    ਕਈ ਮਜ਼ਾਕ ਉਡਾਉਂਦੇ ਨੇ,
    ਖ਼ੁਦਾ ਇਹਨਾਂ ਨੂੰ ਮਾਫ਼ ਕਰਨਾ,
    ਯਿਸੂ ਫਰਮਾਉਂਦੇ ਨੇ,
    ਤੀਜੇ ਦਿਨ ਜ਼ਿੰਦਾ ਹੋ ਕੇ,
    ਲਈ ਮੌਤ ’ਤੇ ਫਤਹਿ ਪਾ।

  • ---

    ਕੰਡਿਆਂ ਦੇ ਤਾਜ ਵਾਲਿਆ,
    ਦੱਸ ਕਿਵੇਂ ਤੇਰਾ ਦਰਸ਼ਨ ਪਾਵਾਂ,
    ਸ਼ਾਫ਼ੀ ਤੇਰੇ ਪਿਆਰ ਸਦਕਾ,
    ਮਿੱਟੀ ਚੁੰਮ ਕੇ ਮੱਥੇ ਨੂੰ ਲਾਵਾਂ।

    1. ਮੋਢੇ ’ਤੇ ਸਲੀਬ ਚੁੱਕ ਕੇ,
    ਯਿਸੂ ਪਾਪਾਂ ਵਾਲਾ ਭਾਰ ਵੰਡਾਇਆ,
    ਡਿੱਗਦਾ ਤੇ ਠੇਡੇ ਖਾਂਵਦਾ,
    ਪਰ ਦਿਲ ਨਹੀਂ ਯਿਸੂ ਤਰਸਾਇਆ,
    ਛੇਤੀ ਨਾਲ ਯਿਸੂ ਆਖਦਾ,
    ਆ ਜਾਓ ਪਾਪੀਓ ਮੈਂ ਭਾਰ ਵੰਡਾਵਾਂ।

    2. ਇੱਕ ਡਾਕੂ ਮਿਹਣਾ ਮਾਰਿਆ,
    ਝੱਟ ਦੂਜਾ ਉਹਨੂੰ ਬੋਲ ਸੁਣਾਵੇ,
    ਪਾ ਰਹੇ ਹਾਂ ਫਲ਼ ਆਪਣਾ,
    ਉਹ ਤਾਂ ਬਿਨਾਂ ਗੁਨਾਹ ਤੋਂ ਸਜ਼ਾ ਪਾਵੇ,
    ਛੇਤੀ ਨਾਲ ਯਿਸੂ ਆਖਦਾ,
    ਆ ਜਾਓ ਰਸਤਾ ਸਵਰਗ ਦਾ ਵਿਖਾਵਾਂ।

    3. ਜ਼ਾਲਿਮਾਂ ਨੇ ਕੀਤਾ ਜ਼ਖ਼ਮੀ,
    ਕਿੱਲਾਂ ਨਾਲ ਮਾਰਕੇ ਹਥੌੜੇ,
    ਸੂਲੀ ਉੱਤੇ ਜਾਨ ਦੇ ਦਿੱਤੀ,
    ਕਿਹੜਾ ਲਿਖੀਆਂ ਖ਼ੁਦਾ ਦੀਆਂ ਮੋੜੇ,
    ਜੱਗ ’ਤੇ ਹਨੇਰਾ ਛਾ ਗਿਆ,
    ਪਈਆਂ ਰੋਂਦੀਆਂ ਪੁੱਤਾਂ ਦੀਆਂ ਮਾਵਾਂ।

  • ---

    ਕਹਿ ਪਹਾੜੀ ਕਲਵਰੀ ਰੋਵੇ ਕੁਰਲਾਵੇ,
    ਦੁਨੀਆ ਲਈ ਪੁੱਤ ਰੱਬ ਦਾ ਸੂਲੀ ਚੜ੍ਹ ਜਾਵੇ।

    1. ਤਰਸ ਜ਼ਰਾ ਨਹੀਂ ਜ਼ਾਲਮਾਂ ਨੂੰ ਉਸ ’ਤੇ ਆਇਆ,
    ਤਾਜ ਪਰੁੱਚਾ ਕੰਡਿਆਂ ਦਾ ਸਿਰ ’ਤੇ ਪਾਇਆ,
    ਫਿਰ ਵੀ ਉਹਨਾਂ ਪਾਪੀਆਂ ਨੂੰ ਗਲ਼ ਨਾਲ ਲਾਵੇ।

    2. ਸੂਲੀ ਉੱਤੇ ਨਾਸਰੀ ਘੁੱਟ ਮੰਗਿਆ ਪਾਣੀ,
    ਰੱਜ–ਰੱਜ ਕਹਿਰ ਕਮਾਂਵਦੇ ਕੋਈ ਕਦਰ ਨਾ ਜਾਣੀ,
    ਫਿਰ ਵੀ ਉਹਨਾਂ ਪਾਪੀਆਂ ਨੂੰ ਗਲ਼ ਨਾਲ ਲਾਵੇ।

    3. ਧਰਤੀ ਅੰਬਰ ਡੋਲ ਗਏ ਪੱਥਰ ਦਿਲ ਰੋਏ,
    ਉੱਡਦੇ ਪੰਛੀ ਵੇਖਕੇ ਸੀ ਆਣ ਖਲੋਏ,
    ਬਹਿ ਗਏ ਫੜ੍ਹਕੇ ਕਾਲਜਾ ਕੋਈ ਪੇਸ਼ ਨਾ ਜਾਏ।

    4. ਦਮ ਯਿਸੂ ਨੇ ਦੇ ਦਿੱਤੇ ਹੋ ਗਿਆ ਹਨੇਰਾ,
    ਫਤਹਿ ਮੌਤ ’ਤੇ ਪਾ ਲਈ ਮਰੀਅਮ ਦੇ ਸ਼ੇਰਾ,
    ਕੁੱਲ ਜਹਾਨ ਪ੍ਰਭੂ ਤੇਰਾ ਜੱਸ ਗਾਵੇ।

  • ---

    ਕੋੜੇ ਮਾਰਨ ਵਾਲਿਆ, ਛੇਤੀ-ਛੇਤੀ ਮਾਰ,
    ਇੱਕ ਇੱਕ ਪਲ ਹੈ ਕੀਮਤੀ, ਜਾਵੇ ਨਾ ਬੇਕਾਰ।

    1. ਤੇਰਾ ਕੰਮ ਹੈ ਮਾਰਨਾ,
    ਮੇਰਾ ਕੰਮ ਹੈ ਸਹਿਣਾ,
    ਮੈਂ ਹਾਂ ਲੇਲਾ ਦੋਸਤੋ,
    ਮੂੰਹੋਂ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਕਹਿਣਾ,
    ਇਹ ਹੈ ਤੇਰੀ ਨੌਕਰੀ,
    ਇਹ ਤੇਰਾ ਅਧਿਕਾਰ,
    ਕੋੜੇ ਮਾਰਨ ਵਾਲਿਆ,
    ਛੇਤੀ-ਛੇਤੀ ਮਾਰ।

    2. ਤੇਰੇ ਮੇਰੇ ਵਿੱਚ ਨੇ ਜੋ,
    ਮਿੱਟ ਜਾਵਣ ਅੱਜ ਦੂਰੀਆਂ,
    ਆ ਜਾ ਆਪਾਂ ਦੋਵੇਂ ਰਲ ਕੇ,
    ਲਿਖ਼ਤਾਂ ਕਰੀਏ ਪੂਰੀਆਂ,
    ਮੈਂ ਹਾਂ ਅਸਲੀ ਪਸਾਹ ਦਾ ਲੇਲਾ,
    ਤੂੰ ਤਿੱਖਾ ਹਥਿਆਰ,
    ਕੋੜੇ ਮਾਰਨ ਵਾਲਿਆ,
    ਜ਼ੋਰ-ਜ਼ੋਰ ਦੀ ਮਾਰ।

    3. ਮੇਰੀ ਪਿੱਠ ਵੱਲ ਵੇਖ ਕੇ,
    ਭਰ ਨਾ ਬੈਠੀ ਅੱਖਾਂ,
    ਇਸ ਤੋਂ ਪੜ੍ਹ-ਪੜ੍ਹ ਕੇ ਤੂੰ ਵੇਖੀਂ,
    ਜੀਵਨ ਬਚਣੇ ਲੱਖਾਂ,
    ਛਾਪ ਦੇ ਮੇਰੀ ਪਿੱਠ ਉੱਤੇ,
    ਮੁਕਤੀ ਦਾ ਅਖ਼ਬਾਰ,
    ਕੋੜੇ ਮਾਰਨ ਵਾਲਿਆ,
    ਛੇਤੀ-ਛੇਤੀ ਮਾਰ।

    4. ਹੱਲ ਵਾਹਦੇ ਤੂੰ ਹਾਲੀਆ,
    ਪੈਲ਼ੀ ਅੱਜ ਹੈ ਤੇਰੀ,
    ਇੰਨਾ ਡੂੰਘਾ ਵਾਹਦੇ ਹੱਡੀ,
    ਨਜ਼ਰ ਆ ਜਾਵੇ ਮੇਰੀ,
    ਇਸ ਪੈਲ਼ੀ ’ਚੋਂ ਖਾਵੇਗਾ,
    ਰੱਜ ਕੇ ਮੇਰਾ ਪਰਿਵਾਰ,
    ਥੱਪੜ ਮਾਰਨ ਵਾਲਿਆ,
    ਜ਼ੋਰ-ਜ਼ੋਰ ਦੀ ਮਾਰ।

  • ---

    ਕੀਤਾ ਪਿਆਰ ਮੈਨੂੰ ਮੇਰੇ ਖ਼ੁਦਾ,
    ਦੇ ਕੇ ਰੂਹਪਾਕ ਮੇਰਾ ਦਿਲ ਭਰਿਆ,
    ਹਾਲੇਲੂਯਾਹ, ਹਾਲੇਲੂਯਾਹ,
    ਹਾਲੇਲੂਯਾਹ, ਹਾਲੇਲੂਯਾਹ।

    1. ਪ੍ਰੇਮੀ ਨੇ ਪ੍ਰੇਮ ਨਾਲ
    ਮੈਨੂੰ ਬੁਲਾਇਆ ਹੈ,
    ਕੱਢ ਕੇ ਖ਼ਤਰੇ ਦੇ ਵਿੱਚੋਂ
    ਕੋਲ ਬਿਠਾਇਆ ਹੈ।
    ਜੀਵਨ ਦਾ ਪਾਣੀ ਦਿੱਤਾ ਮੈਨੂੰ ਪਿਲਾ,
    ਦੇ ਕੇ ਰੂਹਪਾਕ ਮੇਰਾ ਦਿਲ ਭਰਿਆ।
    ਹਾਲੇਲੂਯਾਹ

    2. ਇਹ ਬੀਆਬਾਨ ਹੈ
    ਦੁਸ਼ਮਣ ਸ਼ੈਤਾਨ ਹੈ,
    ਮੈਨੂੰ ਬੁਲਾਵੇ ਸਦਾ
    ਮੇਰਾ ਨਿਗ੍ਹਾਬਾਨ ਹੈ।
    ਦੁੱਖਾਂ ਦੇ ਵੇਲੇ ਮੇਰੀ ਸੁਣਦਾ ਦੁਆ,
    ਦੇ ਕੇ ਰੂਹਪਾਕ ਮੇਰਾ ਦਿਲ ਭਰਿਆ।
    ਹਾਲੇਲੂਯਾਹ

    3. ਸ਼ਸਤਰ ਫੜ੍ਹਾ ਕੇ
    ਬਸਤਰ ਪਹਿਨਾ ਕੇ,
    ਦਿੱਤੀ ਦਲੇਰੀ ਮੇਰੇ
    ਦਿਲ ਵਿੱਚ ਆ ਕੇ।
    ਤਾਂ ਕਿ ਸ਼ੈਤਾਨ ਉੱਤੇ ਪਾਵਾਂ ਫਤਹਿ,
    ਦੇ ਕੇ ਰੂਹਪਾਕ ਮੇਰਾ ਦਿਲ ਭਰਿਆ।
    ਹਾਲੇਲੂਯਾਹ

    4. ਪ੍ਰਭੂ ਲਲਕਾਰ ਨਾਲ
    ਸਵਰਗਾਂ ਤੋਂ ਆਵੇਗਾ,
    ਕਾਮਿਲ ਮੁਕੱਦਸਾਂ ਨੂੰ
    ਨਾਲ ਲੈ ਜਾਵੇਗਾ।
    ਗਾਵਾਂਗਾ ਗੀਤ ਇੱਕ ਨਵਾਂ ਸਦਾ,
    ਦੇ ਕੇ ਰੂਹਪਾਕ ਮੇਰਾ ਦਿਲ ਭਰਿਆ।
    ਹਾਲੇਲੂਯਾਹ

  • ---

    ਕਰ ਕਿਰਪਾ ਤੂੰ ਸਿਰਜਣਹਾਰੇ,
    ਭਰ ਰੂਹ ਦੇ ਨਾਲ ਖ਼ਾਲੀ ਦਿਲ ਸਾਰੇ।

    1. ਆਇਆ ਮੈਂ ਪਿਆਰੇ ਯਿਸੂ ਰੱਖ ਇਮਾਨ,
    ਜਾਵੇ ਅੱਜ ਰੂਹ ਦੇ ਨਾਲ ਰੱਜ ਮੇਰੀ ਜਾਨ,
    ਹੋ, ਕਰਾਂ ਸ਼ੁਕਰ ਮੈਂ ਸਿਰਜਣਹਾਰੇ,
    ਭਰ ਰੂਹ ਦੇ ਨਾਲ ਖ਼ਾਲੀ ਦਿਲ ਸਾਰੇ।

    2. ਲੱਭ ਲੱਭ ਥੱਕਿਆ ਨਾ ਮਿਲਿਆ ਆਰਾਮ,
    ਚੰਗਾ ਕਰੇ ਅੱਜ ਤੇਰਾ ਨਾਮ,
    ਹੋ, ਕਰੀਂ ਮਾਫ਼ ਨੂੰ ਬਖ਼ਸ਼ਣਹਾਰੇ,
    ਭਰ ਰੂਹ ਦੇ ਨਾਲ ਖ਼ਾਲੀ ਦਿਲ ਸਾਰੇ।

    3. ਰੂਹ ਦੀ ਅੱਗ ਨਾਲ ਪਾਪ ਜਲਾ,
    ਦੇ ਕੇ ਸ਼ਿਫ਼ਾ ਮੈਨੂੰ ਪਾਕ ਬਣਾ,
    ਹੋ, ਕਰੀਂ ਮਾਫ਼ ਤੂੰ ਬਖ਼ਸ਼ਣਹਾਰੇ,
    ਭਰ ਰੂਹ ਦੇ ਨਾਲ ਖ਼ਾਲੀ ਦਿਲ ਸਾਰੇ।

    4. ਦੁਨੀਆ ਦੇ ਵਿੱਚ ਹੋਇਆ ਮੈਂ ਪਰੇਸ਼ਾਨ,
    ਸਹਿੰਦੀ ਹੈ ਦਿਨ ਰਾਤੀਂ ਦੁੱਖ ਮੇਰੀ ਜਾਨ,
    ਹੋ, ਰੱਖੀਂ ਨਾਲ ਤੂੰ ਪਾਲਣਹਾਰੇ,
    ਭਰ ਰੂਹ ਦੇ ਨਾਲ ਖ਼ਾਲੀ ਦਿਲ ਸਾਰੇ।

  • ---

    1. ਕਰਦੀ ਹੈ ਵਡਿਆਈ ਤੇਰੀ,
    ਮੇਰੀ ਜਾਨ ਖ਼ੁਦਾਵੰਦਾ,
    ਮੇਰੀ ਰੂਹ ਲਓ ਖ਼ੁਸ਼ ਹੋ ਕਰਕੇ,
    ਗਾਵੇ ਗੀਤ ਮੁਨੱਜੀ ਦਾ।

    2. ਮੇਰੇ ਭੈੜੇ ਹਾਲ ਦੇ ਉੱਤੇ,
    ਉਸ ਨੇ ਕੀਤੀ ਹੈ ਨਿਗਾਹ,
    ਹੁਣ ਤੋਂ ਲੈ ਕੇ ਸਾਰੇ ਲੋਕੀ,
    ਮੈਨੂੰ ਆਖਣ ਧੰਨ ਸਦਾ।

    3. ਕੁਦਰਤ ਵਾਲੇ ਮੇਰੇ ਕਾਰਨ,
    ਡਾਢੇ ਉਹਨੇ ਕੀਤੇ ਕੰਮ,
    ਉਸਤਤ ਹੋਵੇ ਉਹਦੀ ਕਾਇਮ,
    ਪਵਿੱਤਰ ਰਹਿਣਾ ਉਹਦਾ ਨਾਮ।

    4. ਉਸਦਾ ਰਹਿਮ ਹੈ ਉਹਨਾਂ ਉੱਤੇ,
    ਜਿਹੜੇ ਡਰਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ,
    ਪੀੜ੍ਹੀਆਂ ਤੋਂ ਲੈ ਕੇ ਪੀੜ੍ਹੀਆਂ ਤੀਕਰ,
    ਉਸਦੇ ਭੈਅ ਨੂੰ ਰੱਖਦੇ ਹਨ।

    5. ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਬਾਜੂ ਦਾ ਹੈ,
    ਦਿੱਤਾ ਖੂਬ ਹੀ ਜ਼ੋਰ ਵਿਖਾ,
    ਜਿਹੜੇ ਆਪ ਨੂੰ ਵੱਡਾ ਸਮਝਣ,
    ਦਿੱਤਾ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਖਿੰਡਾ।

    6. ਜ਼ੋਰਾਵਰ ਨੂੰ ਉਹਨੇ ਲੈ ਕੇ,
    ਤਖ਼ਤੋਂ ਦਿੱਤਾ ਹੇਠਾਂ ਡਿਗਾ,
    ਤੇ ਭੈੜੇ ਹਾਲ ਗਰੀਬਾਂ ਨੂੰ,
    ਕੀਤਾ ਉਹਨੇ ਉੱਚਾ।

    7. ਭੁੱਖਿਆਂ ਨੂੰ ਰਜਾਇਆ ਉਹਨੇ,
    ਸਭ ਦਾ ਹੈ ਪਾਲਣਹਾਰ,
    ਦੌਲਤਮੰਦਾਂ ਨੂੰ ਕੱਢ ਦਿੱਤਾ,
    ਸੱਖਣੇ ਹੱਥੀਂ ਬਾਹਰਵਾਰ।

    8. ਇਸਰਾਏਲ ਸੰਭਾਲਿਆ ਉਹਨੇ,
    ਰਹਿਮਤ ਆਪਣੀ ਕਰਕੇ ਯਾਦ,
    ਇਹ ਹੈ ਖ਼ਾਦਮ ਪਿਆਰਾ ਉਹਦਾ,
    ਕੀਤਾ ਉਸਨੇ ਉਸਨੂੰ ਯਾਦ।

    9. ਅਬਰਾਹਾਮ ਤੇ ਉਹਦੀ ਨਸਲ ’ਤੇ,
    ਕੀਤਾ ਰਹਿਮਤ ਦਾ ਇਰਸ਼ਾਦ,
    ਸਾਡੇ ਵੱਡਿਆਂ ਨੂੰ ਜੋ ਕਿਹਾ,
    ਉਸਨੇ ਕੀਤਾ ਉਹ ਹੁਣ ਯਾਦ।

  • ---

    ਕਰ ਯਾਦ ਨਿਹਾਇਤ ਮਿਹਰਬਾਨ,
    ਸਦਾ ਕੁਆਰੀ ਮਾਂ ਮਰੀਅਮ,
    ਕਦੀ ਨਾ ਸੁਣਿਆ ਗਿਆ ਹੈ,
    ਤੇਥੋਂ ਕੋਈ ਖਾਲੀ ਗਿਆ ਹੈ।

    1. ਪਨਾਹ ਤੇਰੀ ਲੱਭਦੇ ਨੇ ਸਾਰੇ,
    ਚਾਹੁੰਦੇ ਮਦਦ ਗ਼ਮ ਦੇ ਮਾਰੇ,
    ਜੋ ਮੰਗਦਾ ਸ਼ਿਫਾਰਿਸ਼ ਤੇਰੀ,
    ਉਹ ਮੁੜਦਾ ਨਾ ਦਰ ਤੋਂ ਖਾਲੀ।

    2. ਐ ਕੁਆਰੀ, ਕੁਆਰੀਆਂ ਦੀ,
    ਐ ਮਾਂ ਤੂੰ ਏਂ ਅਸਾਡੀ,
    ਆਸ ਲਗਾ ਕੇ ਹਾਂ ਆਏ,
    ਗ਼ੁਨਾਹਾਂ ’ਤੇ ਰੋਂਦੇ।

    3. ਐ ਮਾਂ ਤੂੰ ਏਂ ਯਿਸੂ ਦੀ,
    ਉਹ ਹੈ ਕਲਾਮ ਦੇਹਧਾਰੀ,
    ਮਿੰਨਤਾਂ ਨੂੰ ਐਂਵੇਂ ਨਾ ਜਾਣੀਂ,
    ਸੁਣਕੇ ਤੂੰ ਕਬੂਲ ਕਰੀਂ।

  • ---

    ਸਾ–ਰੇ–ਗਾ, ਮਾ–ਗਾ–ਰੇ, ਸਾ–ਸਾ–ਸਾ, ਜੈ ਜੈ ਮਾਂ,
    ਕਿੰਨੀ ਉੱਚੀ ਸ਼ਾਨ ਤੇਰੀ ਕਿੰਨਾ ਸੋਹਣਾ ਨਾਂ ਏ,
    ਕਰੀਏ ਸਲਾਮਾਂ ਤੈਨੂੰ, ਯਿਸੂ ਦੀ ਤੂੰ ਮਾਂ ਏਂ।

    1. ਤੇਰੇ ਵਸੀਲੇ ਯਿਸੂ ਦੁਨੀਆ ’ਤੇ ਆਇਆ ਏ,
    ਜਿਹੜੇ ਸਾਨੂੰ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦਾ ਰਸਤਾ ਵਿਖਾਇਆ ਏ,
    ਤੇਰੇ ਦਰ ਬਾਝੋਂ ਸਾਡੀ, ਕਿਤੇ ਨਾ ਕੋਈ ਥਾਂ ਏ।

    2. ਰੱਬ ਤੈਨੂੰ ਅਰਸ਼ਾਂ ਦੀ ਰਾਣੀ ਬਣਾਇਆ ਏ,
    ਤਾਜ ਨੂਰਾਨੀ ਤੇਰੇ ਸਿਰ ’ਤੇ ਸਜਾਇਆ ਏ,
    ਦੁੱਖਾਂ ਵਾਲੀ ਧੁੱਪ ਵਿੱਚ, ਠੰਡੀ–ਠੰਡੀ ਛਾਂ ਏਂ।

    3. ਦਰ ਤੇਰੇ ਆਇਆ ਤੇ ਰਹਿਮ ਹੁਣ ਕਰ ਦੇ,
    ਆਸ ਤੇ ਉਮੀਦਾਂ ਵਾਲੀ ਖਾਲੀ ਝੋਲੀ ਭਰ ਦੇ,
    ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਵੱਸੇ ਪਿਆ, ਸਾਰਾ ਹੀ ਜਹਾਨ ਏ।

  • ---

    ਕਾਫ਼ੀ ਏ, ਕਾਫ਼ੀ ਏ, ਕਾਫ਼ੀ ਏ,
    ਮੈਨੂੰ ਤੇਰਾ ਫ਼ਜ਼ਲ ਹੀ ਕਾਫ਼ੀ ਏ,
    ਸ਼ਾਫ਼ੀ ਏ, ਸ਼ਾਫ਼ੀ ਏ, ਸ਼ਾਫ਼ੀ ਏ,
    ਯਿਸੂ ਜਿਹਾ ਨਾ ਕੋਈ ਸ਼ਾਫ਼ੀ ਏ,
    ਹਾਲੇਲੂਯਾਹ, ਹਾਲੇਲੂਯਾਹ, ਹਾਲੇਲੂਯਾਹ,
    ਹਾਲੇਲੂਯਾਹ, ਹਾਲੇਲੂਯਾਹ।

    1. ਉਹਨੇ ਮੁੱਲ ਮੇਰੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦਾ ਤਾਰ ਦਿੱਤਾ ਏ,
    ਉਹਨੇ ਦੁਨੀਆ ਤੋਂ ਵੱਧ ਮੈਨੂੰ ਪਿਆਰ ਦਿੱਤਾ ਏ,
    ਹਾਂ ਪਿਆਰ ਦਿੱਤਾ ਏ, ਕਾਫ਼ੀ ਏ,
    ਕਾਫ਼ੀ ਏ, ਕਾਫ਼ੀ ਏ,
    ਉਹਦਾ ਪਿਆਰ ਹਕੀਕੀ ਕਾਫ਼ੀ ਏ,
    ਸ਼ਾਫ਼ੀ ਏ, ਸ਼ਾਫ਼ੀ ਏ, ਸ਼ਾਫ਼ੀ ਏ,
    ਯਿਸੂ ਜਿਹਾ ਨਾ ਕੋਈ ਸ਼ਾਫ਼ੀ ਏ।
    ਹਾਲੇਲੂਯਾਹ, ਹਾਲੇਲੂਯਾਹ, ਹਾਲੇਲੂਯਾਹ।

    2. ਉਹਦੇ ਕਦਮਾਂ ’ਚ ਸੁੱਖ ਤੇ ਆਰਾਮ ਲੱਭਦਾ,
    ਤੌਬਾ ਕਰੀਏ ਤੇ ਰੂਹ ਦਾ ਇਨਾਮ ਲੱਭਦਾ,
    ਇਨਾਮ ਲੱਭਦਾ, ਮਾਫ਼ੀ ਏ,
    ਮਾਫ਼ੀ ਏ, ਮਾਫ਼ੀ ਏ,
    ਉਹਦੇ ਕੋਲੋਂ ਮਿਲਦੀ ਮਾਫ਼ੀ ਏ,
    ਸ਼ਾਫ਼ੀ ਏ, ਸ਼ਾਫ਼ੀ ਏ, ਸ਼ਾਫ਼ੀ ਏ,
    ਯਿਸੂ ਜਿਹਾ ਨਾ ਕੋਈ ਸ਼ਾਫ਼ੀ ਏ,
    ਹਾਲੇਲੂਯਾਹ, ਹਾਲੇਲੂਯਾਹ, ਹਾਲੇਲੂਯਾਹ।

    3. ਭਾਵੇਂ ਦੁਨੀਆ ਨੇ ਸਭ ਨਾਤੇ ਤੋੜ ਲਏ ਨੇ,
    ਅਸਾਂ ਯਿਸੂ ਨਾਲ ਰਿਸ਼ਤੇ ਜੋੜ ਲਏ ਨੇ,
    ਹਾਂ ਜੋੜ ਲਏ ਨੇ, ਕਾਫ਼ੀ ਏ,
    ਕਾਫ਼ੀ ਏ, ਕਾਫ਼ੀ ਏ,
    ਉਹਦੇ ਨਾਲ ਤਸੱਲੀ ਕਾਫ਼ੀ ਏ,
    ਸ਼ਾਫ਼ੀ ਏ, ਸ਼ਾਫ਼ੀ ਏ, ਸ਼ਾਫ਼ੀ ਏ,
    ਯਿਸੂ ਜਿਹਾ ਨਾ ਕੋਈ ਸ਼ਾਫ਼ੀ ਏ,
    ਹਾਲੇਲੂਯਾਹ, ਹਾਲੇਲੂਯਾਹ, ਹਾਲੇਲੂਯਾਹ।

  • ---

    ਕਿਹੜੇ–ਕਿਹੜੇ ਦੁੱਖ ਤੈਨੂੰ ਦੱਸਾਂ ਦਿਲ ਜਾਨੀਆ,
    ਦਿਨ ਰਾਤੀਂ ਵੱਗਦਾ ਏ ਅੱਖੀਆਂ ’ਚੋਂ ਪਾਣੀ ਆ।

    1. ਹੋ ਕੇ ਦੂਰ ਤੇਰੇ ਕੋਲੋਂ ਗਿਆ ਹਾਂ ਮੈਂ ਲੁੱਟਿਆ,
    ਫੜ੍ਹ ਕੇ ਬਚਾ ਲੈ ਯਿਸੂ ਦਿਲ ਮੇਰਾ ਟੁੱਟਿਆ,
    ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦਾ ਪਤਾ ਲੱਗਾ ਤੇਰੇ ਕੋਲੋਂ ਜਾਨੀਆ।

    2. ਭੁੱਲਿਆਂ ਮੈਂ ਫਿਰਦਾ ਯਿਸੂ ਆਪਣਾ ਬਣਾ ਲੈ ਤੂੰ,
    ਪੂੰਝ ਦੇ ਅੱਖਾਂ ਦਾ ਪਾਣੀ, ਸੀਨੇ ਨਾਲ ਲਾ ਲੈ ਤੂੰ,
    ਬਖ਼ਸ਼ ਦੇ ਮੈਨੂੰ ਜੋ ਮੈਂ ਕੀਤੀਆਂ ਨਾਦਾਨੀਆਂ।

    3. ਚਾਰ–ਚੁਫ਼ੇਰੇ ਯਿਸੂ ਗ਼ਮਾਂ ਲਾਏ ਡੇਰੇ ਨੇ,
    ਫਿਰ ਵੀ ਮੈਂ ਗੁਣ ਗਾਵਾਂ ਹਰ ਦਮ ਤੇਰੇ ਨੇ,
    ਖੁੱਲ੍ਹ ਕੇ ਸੁਣਾਵਾਂ ਤੈਨੂੰ ਆਪਣੀਆਂ ਕਹਾਣੀਆਂ।

  • ---

    ਕਰਦੇ ਰਹਿਮ ਪਿਤਾ, ਦੇ–ਦੇ ਰੂਹ ਦਾ ਮੱਸਾਹ,
    ਖਾਲੀ ਦਿਲ ਲੈ ਕੇ ਆਇਆ ਹਾਂ–ਹਾਲੇਲੂਈਆ।

    1. ਪਿਆਸੀਆਂ ਰੂਹਾਂ ਨੂੰ ਤੂੰ ਕੋਲ ਬੁਲਾਵੇਂ,
    ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਜਲ ਯਿਸੂ ਮੁਫ਼ਤ ਪਿਲਾਵੇ,
    ਯਿਸੂ ਤੂੰ ਹੈ ਭਲਾ, ਮਿਹਰ ਤੇਰੀ ਹੈ ਸਦਾ।

    2. ਅੰਨ੍ਹੇ, ਗੂੰਗੇ, ਬੋਲ਼ੇ ਸਾਰੇ,
    ਰੋਗ ਪੁਰਾਣੇ ਦੁੱਖਾਂ ਦੇ ਮਾਰੇ,
    ਯਿਸੂ ਤੂੰ ਕਰਦਾ ਚੰਗਾ,
    ਮਿਹਰ ਤੇਰੀ ਹੈ ਸਦਾ।

    3. ਖਾਲਿਕ-ਮਾਲਿਕ ਹੈ ਤੂੰ ਸਭ ਦਾ,
    ਪਾਪ ਉਠਾਇਆ ਸਾਰੇ ਜੱਗ ਦਾ,
    ਮਸੀਹਾ ਹੈ ਤੂੰ ਜੱਗ ਦਾ,
    ਮਿਹਰ ਤੇਰੀ ਹੈ ਸਦਾ।

  • ---

    ਕਿੰਨੀ ਸੋਹਣੀ ਭਾਗਾਂ ਵਾਲੀ ਅੱਜ ਰਾਤ ਆ,
    ਆ ਗਿਆ ਮਸੀਹਾ ਲੈ ਕੇ ਨਜਾਤ ਆ।

    1. ਧੰਨ–ਧੰਨ ਆਖੋ ਮਰੀਅਮ ਮਾਈ ਦਾ,
    ਗੋਦੀ ਰੂਪ ਲਿਆ ਜਿੰਨੇ ਆ ਖ਼ੁਦਾਈ ਦਾ,
    ਫੁੱਲਾਂ ਦੀ ਦੂਤਾਂ ਨੇ ਕੀਤੀ ਬਰਸਾਤ ਆ,
    ਆ ਗਿਆ ਮਸੀਹਾ ਲੈ ਕੇ ਨਜਾਤ ਆ।

    2. ਜਾਂਦਾ ਨਹੀਂ ਯਿਸੂ ਜੀ ਦਾ ਰੂਪ ਝੱਲਿਆ,
    ਅਰਸ਼ਾਂ ਦੇ ਵਾਲੀ ਖੁਰਲੀ ਨੂੰ ਮੱਲਿਆ,
    ਵੇਖ ਚੰਨ ਤਾਰੇ ਹੁੰਦੇ ਜਾਂਦੇ ਮਾਤ ਆ,
    ਆ ਗਿਆ ਮਸੀਹਾ ਲੈ ਕੇ ਨਜਾਤ ਆ।

    3. ਤੁਰ ਪਏ ਮਜੂਸੀ ਨਜ਼ਰਾਂ ਚੜ੍ਹਾਉਣ ਨੂੰ,
    ਪੁੱਤਰ ਖ਼ੁਦਾ ਦੇ ਦਾ ਦਿਦਾਰ ਪਾਉਣ ਨੂੰ,
    ਦੱਸੀ ਜਾਂਦਾ ਤਾਰਾ ਰਾਹ ਅੱਧੀ ਰਾਤ ਆ,
    ਆ ਗਿਆ ਮਸੀਹਾ ਲੈ ਕੇ ਨਜਾਤ ਆ।

    4. ਯਿਸੂ ਜੀ ਤੋਂ ਸਾਰੇ ਉਹ ਨਜਾਤ ਪਾਉਣਗੇ,
    ਜੋ ਵੀ ਮਸੀਹਾ ਜੀ ਦੇ ਦਰ ਆਉਣਗੇ,
    ਪੁੱਛਦਾ ਨਾ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਉਹ ਜਾਤਪਾਤ ਆ,
    ਆ ਗਿਆ ਮਸੀਹਾ ਲੈ ਕੇ ਨਜਾਤ ਆ।

    5. ਵੇਖ ਓਹਦਾ ਪਿਆਰ ਤੂੰ ਇਮਾਨ ਵਾਲਿਆ,
    ਪਾਪੀਆਂ ਨੂੰ ਯਿਸੂ ਆਪਣਾ ਬਣਾ ਲਿਆ
    ਰੱਬ ਨਾਲ ਕਰਵਾਈ ਸਾਡੀ ਮੁਲਾਕਾਤ ਆ,
    ਆ ਗਿਆ ਮਸੀਹਾ ਲੈ ਕੇ ਨਜਾਤ ਆ।

  • ---

    ਕਿੱਡਾ ਸੋਹਣਾ ਤੇ ਭਾਗਾਂ ਵਾਲਾ ਵਿਹੜਾ,
    ਲਾਇਆ ਸੰਗਤਾਂ ਨੇ ਆ ਕੇ ਡੇਰਾ,
    ਖ਼ੁਦਾ ਦੀ ਜਿੱਥੇ ਹੋਵੇ ਬੰਦਗੀ।

    1. ਯਿਸੂ ਪਾਪੀਆਂ ਨੂੰ ਵਾਜਾਂ ਮਾਰੇ,
    ਆ ਜਾਓ ਥੱਕੇ ਮਾਂਦੇ ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਸਾਰੇ,
    ਤੇ ਸਦਾ ਦਾ ਆਰਾਮ ਪਾਉਣ ਲਈ।

    2. ਤੇਰੇ ਦਰ ਉੱਤੇ ਪਾਪੀ ਰੋਗੀ ਆਉਂਦੇੇ,
    ਤੇਥੋਂ ਪਾ–ਪਾ ਮੁਕਤੀ ਜਾਂਦੇ,
    ਤੇ ਪਾਪੀਆਂ ਦੇ ਭਾਗ ਜਾਗ ਪਏ।

    3. ਤੇਰੇ ਦਰ ’ਤੇ ਸਵਾਲੀ ਬਣ ਆਇਆ,
    ਆ ਕੇ ਯਿਸੂ ਤੈਨੂੰ ਸੀਸ ਨਿਵਾਇਆ,
    ਤੂੰ ਪਾ ਦੇ ਖੈਰ ਪਾਪੀਆਂ ਨੂੰ।

    4. ਤੌਬਾ ਕਰ ਲੈ, ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਪਛਤਾਉਣਾ,
    ਸਿੱਧਾ ਦੋਜ਼ਖ਼ਾਂ ਦੀ ਅੱਗ ਵਿੱਚ ਜਾਣਾ,
    ਸ਼ੈਤਾਨ ਕੋਲ ਬਹਿਣ ਵਾਲਿਆ,
    ਤੇ ਪਾਪਾਂ ਵਿੱਚ ਰਹਿਣ ਵਾਲਿਆ।

    5. ਜਿਹੜਾ ਯਿਸੂ ਦਾ ਦੁਆਰ ਮੱਲ ਲੈਂਦਾ ਏ,
    ਨਾਮ ਹੋਰ ਨਾ ਕਿਸੇ ਦਾ ਉਹ ਲੈਂਦਾ ਏ,
    ਉਹ ਦਿਨੇ ਰਾਤੀ ਕਰੇ ਬੰਦਗੀ।

    6. ਆਓ ਸਾਰਿਆਂ ਨੂੰ ਯਿਸੂ ਏ ਪੁਕਾਰਦਾ,
    ਯਿਸੂ ਪਾਪੀਆਂ ਨੂੰ ਵਾਜਾਂ ਪਿਆ ਮਾਰਦਾ,
    ਉਹਦੇ ਦਰ ਉੱਤੇ ਆ ਕੇ ਲਾ ਲੈ ਡੇਰਾ,
    ਖ਼ੁਦਾ ਦੀ ਜਿੱਥੇ ਹੋਵੇ ਬੰਦਗੀ।

  • ---

    ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ ਮਸੀਹ ਮੈਂ ਅੰਗੂਰ ਦਾ ਬੂਟਾ,
    ਤੁਸੀਂ ਹੋ ਮੇਰੀਆਂ ਟਾਹਣੀਆਂ,
    ਜਿਹੜੀਆਂ ਟਾਹਣੀਆਂ ਫਲ਼ ਨਾ ਦੇਂਦੀਆਂ,
    ਉਹ ਸੜ ਕੇ ਸੁਆਹ ਹੋ ਜਾਣੀਆਂ।

    1. ਜਿੰਨਾਂ ਚਿਰ, ਬੂਟੇ ਨਾਲ ਟਾਹਣੀ ਲੱਗੀ ਰਹਿੰਦੀ ਏ,
    ਫਲ਼ਾਂ ਤੇ ਫੁੱਲਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਉਹ ਸੱਜੀ ਰਹਿੰਦੀ ਏ,
    ਰੱਖਦਾ ਖਿਆਲ ਉਹਦਾ ਬਾਗ਼ ਦਾ ਮਾਲੀ,
    ਕਰਦਾ ਏ ਮਿਹਰਬਾਨੀਆਂ।

    2. ਬੰਦਿਆ ਕੰਮਾਂ ਤੋਂ ਪਛਾਣਿਆ ਤੂੰ ਜਾਂਦਾ ਏਂ,
    ਮਨ ਵਿੱਚ ਭਰਿਆ ਜੋ ਲੱਭਾ ਤੇ ਲਿਆਂਦਾ ਏ,
    ਬੋਲ ਤੇਰੇ, ਤਸਵੀਰ ਨੇ ਤੇਰੀ,
    ਸਮਝ ਕੇ ਬੋਲੀ ਬਾਣੀਆਂ।

    3. ਤੂੰ ਵੀ ਏਂ, ਮਸੀਹ ਦੀ ਇੱਕ ਟਾਹਣੀ ਫਿਰ ਸੋਚ ਲੈ,
    ਯਿਸੂ ਦੀ ਬਾਣੀ ਦੇ ਨਾਲ ਜਿੰਦੜੀ ਨੂੰ ਪੋਚ ਲੈ,
    ਉਹਦੇ ਬਿਨਾਂ ਕੋਈ ਮਿਟਾ ਨਹੀਂ ਸਕਦਾ,
    ਤੇਰੀਆਂ ਸਭੇ ਪਰੇਸ਼ਾਨੀਆਂ।